لاسلو موهولی-ناگی
لاسلو موهوی-نادْی یا لاسلو موهولی-ناگی[persian-alpha 1] (به مجاری: Moholy-Nagy László) (زاده ۱۸۹۵ در باچبورشود با نام لاسلو وایس – درگذشته ۱۹۴۶ در شیکاگو) نقاش، عکاس و طراح گرافیک مجار و معلم مدرسهٔ باهاوس بود. تلاش او برای ترکیب تکنولوژی و صنعت با هنر بسیار متأثر از کنستراکتیویسم است. همچنین وی تا حد زیادی متأثر از بیان گرایان آلمانی بود.[1]
لاسلو موهولی-ناگی | |
---|---|
![]() | |
زاده | ۲۰ ژوئیه ۱۸۹۵ باچبورشود - مجارستان |
محل زندگی | برلین - وایمار |
درگذشته | ۲۴ نوامبر ۱۹۴۶ شیکاگو، ایلینوی سرطان خون |
آرامگاه | شیکاگو، ایلینوی |
زمینه کاری | معلم هنر، عکاسی و نقاشی |
ملیت | مجار |
سالهای باوهاس
او ابتدا به عنوان نقاش انتزاعی در برلین کار میکرد سپس در سال ۱۹۲۸ به آمریکا مهاجرت کرد تا باهاوس جدید را که بعدها به نام بنیاد طراحی شیکاگو تغییر پیدا کرد، بنیان نهد.[2] در همین ایام نیز کتابی با عنوان تصویر در حرکت منتشر کرد.
میراث
دانشگاه هنر و طراحی موهولی-ناگی در بوداپست و شرکت نرمافزاری اوپنلاسلو[persian-alpha 2] به افتخار وی نامگذاری شدهاست.
در ۲۰۱۶ نمایشگاهی از آثار موهولی-ناگی در موزه گوگنهایم نیویورک شامل نقاشی، فیلم، عکاسی و مجسمهسازی به نمایش گذاشتهشد.
نگارخانه
- تعامد (۱۹۱۹)
- ماشین بزرگ احساس (۱۹۲۰)
- Y (۱۹۲۰-۱۹۲۱)
- معماری (سازهٔ غیر عادی حدود ۱۹۲۱)
- ۲۵ کرکس ورشکستگی (۱۹۲۲)
- کولاژ تایپوگرافی (۱۹۲۲)
- بدون عنوان (۱۹۲۳)
- جلد کتاب منتشر شده توسط باوهاوس (۱۹۲۵)
- Z هفتم (۱۹۲۶)
- CH XI (1929)
- هستهای دوم (۱۹۴۶)
- میلههای گردان (۱۹۴۶)
- خودنگاره (۱۹۱۸)
- لوسیا موهولی، همسر (۱۹۲۲)
- لوسیا (حدود ۱۹۲۴-۱۹۲۸)
یادداشت
- در ایران و جهان او را با نام موهولی-ناج یا موهولی-ناگی نیز میشناسند.
- OpenLaszlo
منابع
- داستان عکاسی، مایکل لنگفورد، ترجمه رضا نبوی، نشر افکار، تهران ۱۳۹۳
- زهرا رهبرنیا؛ فاطمه مخمر (تابستان ۱۳۸۸). «زمینههای ساختگرایی در آثار "لازلو موهولیناگی" (نقاش، طراح، عکاس، حجمساز، فیلمساز، معلم و نویسنده مجار)». هنرهای زیبا - هنرهای تجسمی (۳۸): ۵۸ – به واسطهٔ نورمگز.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «László Moholy-Nagy». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۶.