لاک‌پشت گوش‌قرمز

لاک‌پشت گوش‌قرمز (نام علمی: Trachemys scripta) نوعی لاک‌پشت آب شیرین بومی جنوب ایالات متحده آمریکا و شمال مکزیک است.[1] این لاک‌پشت در بیش از ۳۰ کشور دنیا به‌عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شود.[1] رهاسازی این حیوانات در طبیعت باعث آثار زیانباری بر زیستگاه‌های غیر بومی از جمله رقابت با لاک‌پشت‌های بومی و انتقال انگل‌هایی که خود به آن‌ها مقاومت دارد به لاک‌پشتهای بومی و تأثیر مخرب بر بی‌مهرگان و گیاهان تالاب‌ها شده‌است. از همین رو اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست لاک‌پشت گوش‌قرمز را در فهرست بدترین ۱۰۰ گونه مهاجم دنیا قرار داده‌است.[2]

لاک‌پشت گوش‌قرمز
وضعیت بقا
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: خزندگان
راسته: سنگ‌پشتان
تیره: لاک‌پشت‌های آب‌شیرین
سرده: Trachemys
گونه: Trachemys scripta
زیرگونه: T. s. elegans
نام سه‌جمله‌ای
Trachemys scripta elegans
وید-نووید، ۱۸۳۹
یک ردیف از لاک‌پشت‌های گوش‌قرمز و یک مرغابی وحشی کنجکاو.

جمعیت‌های غیربومی لاک‌پشت گوش‌قرمز اکنون در استرالیا، اروپا، آفریقای جنوبی، جزایر کارائیب، اسرائیل، بحرین، جزایر ماریانا، گوام و شرق آسیا دیده می‌شوند.

طول ماده این حیوان به ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر و نر آن به ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر هم می‌رسد. وجه تمایز این حیوان لکه قرمز مشخص در پشت چشم و در دو طرف صورت آن می‌باشد.[1]

حیوان خانگی

نگهداری این لاک‌پشت به‌عنوان حیوان خانگی پس از جنگ جهانی دوم مرسوم شد و چون برداشت این حیوان از طبیعت به جمعیت این گونه آسیب رسانده بود، مزارع پرورش لاک‌پشت در آمریکا تأسیس شدند و در دهه ۱۹۶۰ حدود ۱۵۰ مزرعه به پرورش این لاک‌پشت می‌پرداختند. در ۱۹۷۵ اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا فروش لاک‌پشت‌های کوچک‌تر از ۱۰ سانتیمتر را ممنوع کرد، زیرا بچه لاک‌پشت‌های کوچک ناقل بیماری‌های سالمونلا و آریزونا به انسان هستند.[2]

در دهه ۱۹۸۰ صادرات سالانه لاک‌پشت گوش‌قرمز از آمریکا ۱ تا ۲ میلیون در سال بود. این رقم در نیمه‌اول دهه ۱۹۹۰ به ۳ تا ۴ میلیون در سال و در ۱۹۹۶ به ۷٬۸۸۴٬۶۳۴ لاک‌پشت رسید.[2]

در دسامبر سال ۱۹۹۷ قانونی در مورد ممنوعیت واردات لاک‌پشت گوش‌قرمز، به منظور حفاظت از گونه‌های داخلی وحشی وضع گردید و بسیاری از کشورها واردات این گونه مهاجم را به کشور خود ممنوع و مجازات‌های سنگینی را برای نگهداری، خریدوفروش و رهاسازی این حیوان در طبیعت وضع کردند، چراکه بسیاری از صاحبان این لاک‌پشت‌ها به‌دلیل رفتار تهاجمی و گازهای دردناکش آن‌ها را در طبیعت رها می‌کردند و لاک‌پشت گوش‌قرمز به دلیل نداشتن دشمن طبیعی به‌سرعت تکثیر شده و زیان‌های زیادی را به اکوسیستم‌های محلی وارد می‌کرد.[2]

منابع
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Red-eared slider». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۰۹.
  2. مراقب لاک‌پشت‌های گوش‌قرمز باشید روزنامه جام جم، ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۸
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لاک‌پشت گوش‌قرمز موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.