لودویگ کنور
لودویگ کنور (آلمانی: Ludwig Knorr) (۲ دسامبر ۱۸۵۹ – ۴ ژوئن ۱۹۲۱ ) یک شیمیدان اهل آلمان بود. او و کارل پال (به انگلیسی: Carl Paal) به طور مستقل موفق به ابداع روشی برای سنتز ترکیبات ناجور حلقه شدند که امروزه به نام روش سنتز پال–نور شناخته میشود. همچنین روشهای سنتز کینولین کنور و سنتز پیرول کنور به خاطر وی نامگذاری شدهاند. او همچنین موفق شد راهی برای سنتز داروی مسکن فناوزن (آنتیپایرین) بیابد. به این ترتیب فنازون به اولین داروی سنتزی تبدیل شد.
| لودویگ کنور | |
|---|---|
-Grab_in_M%C3%BCnchen.jpg.webp) | |
| زادهٔ | ۲ دسامبر ۱۸۵۹ مونیخ, کنفدراسیون آلمان |
| درگذشت | ۴ ژوئن ۱۹۲۱ (۶۱ سال) ینا, جمهوری وایمار |
| ملیت | آلمان |
| محل تحصیل | دانشگاه ارلانگن |
| شناختهشده برای | سنتز فناوزن سنتز پال–نور سنتز کینولین کنور سنتز پیرول کنور |
| پیشینه علمی | |
| محل کار | دانشگاه ینا |
| استاد راهنما | هرمان امیل فیشر |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ludwig Knorr». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ خرداد ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.