هرمان امیل فیشر
هرمان امیل فیشر (به آلمانی: Hermann Emil Fischer) (زاده ۹ اکتبر ۱۸۵۲ – درگذشته ۱۵ ژوئیه ۱۹۱۹), شیمیدان آلمانی و برنده جایزه نوبل شیمی امیل فیشر در جنگ اول جهانی در توسعه سلاح‌های شیمیایی آلمان فعالیت می کرد. بعد از اینکه دو پسرش در جنگ کشته شدند، دست به خودکشی زد.
| هرمان امیل فیشر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۹ اکتبر ۱۸۵۲ ائوسکیرش, استان راین, آلمان |
| درگذشت | ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۱۹ (۶۶ سال) برلین, آلمانخودکشی |
| ملیت |  آلمان |
| محل تحصیل | دانشگاه بندانشگاه استراسبورگ |
| شناخته‌شده برای | مطالعه شکرها & پورین ها |
| جایزه(ها) |
|
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | شیمی |
| محل کار | دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ (۱۸۷۵–۸۱) دانشگاه فریدریش-آلکساندر ارلانگن-نورنبرگ (۱۸۸۱–۸۸) دانشگاه وورتسبورگ (۱۸۸۸–۹۲) دانشگاه هومبولت برلین (۱۸۹۲–۱۹۱۹) |
| استاد راهنما | آدولف فون بایر |
| دانشجویان دکتری | آلفرد استاک اوتو دایلز اوتو روف لودویگ کنور |
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هرمان امیل فیشر موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hermann Emil Fischer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.