ایروینگ لانگمویر
ایروینگ لانگموئر (به انگلیسی: Irving Langmuir) (۳۱ ژانویه ۱۸۸۱–۱۶ اوت ۱۹۵۷) شیمیدان و فیزیکدان آمریکایی بود که در سال ۱۹۳۲ برای کشف ایزوترم جذب لانگمویر و تحقیقات در شیمی سطح موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد.
| ایروینگ لانگمویر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۳۱ ژانویهٔ ۱۸۸۱ بروکلین، ایالت نیویورک, آمریکا |
| درگذشت | ۱۶ اوت ۱۹۵۷ (۷۶ سال) وودهول، ماساچوست, آمریکا |
| ملیت | آمریکایی |
| محل تحصیل | دانشگاه کلمبیا دانشگاه گوتینگن |
| شناختهشده برای | Inventor of the high-vacuum tube مدل جذب لانگمویر |
| جایزه(ها) |
|
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | شیمی، فیزیک |
| محل کار | جنرال الکتریک |
| استاد راهنما | Friedrich Dolezalek |
| دیگر راهنمایان دانشگاهی | والتر نرنست |
منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Irving Langmuir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۱.
مدلهای اتمی | |
|---|---|
| تک اتم ها |
|
| اتم های جامدات | |
| اتم های مایعات | |
| اتم های گازها |
|
| دانشمندان | |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.