ویلیام لیپسکام
ویلیام لیپسکام (به انگلیسی: William Nunn Lipscomb, Jr.) (زاده ۹ دسامبر ۱۹۱۹ - درگذشته ۱۴ آوریل ۲۰۱۱)[1] شیمیدان امریکایی بود که در سال ۱۹۷۶ «به خاطر مطالعاتش بر روی ساختار مشکلات نورزایی "بوران"های ترکیبات شیمیایی»[2] موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد.
| ویلیام لیپسکام William Nunn Lipscomb, Jr | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۹ دسامبر ۱۹۱۹ کلیولند , اوهایو |
| درگذشت | ۱۴ آوریل ۲۰۱۱ (۹۱ سال) کمبریج , ماساچوست |
| ملیت | آمریکایی |
| محل تحصیل | دانشگاه کنتاکی موسسه فناوری کالیفرنیا |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل شیمی (۱۹۷۶) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | تشدید مغناطیسی هسته شیمی نظری بور زیست‌شیمی |
| محل کار | دانشگاه مینه‌سوتا دانشگاه هاروارد |
| استاد راهنما | لینوس پاولینگ |
| دانشجویان دکتری | رولد هافمن Russell M. Pitzer توماس استیتز Donald Voet Don C. Wiley |
| تأثیر گرفته از | مایکل راسمان ریموند سی. استیونز |
منابع
- William N. Lipscomb Jr. , Nobel Prize-Winning Chemist, Dies at 9۱ New York Times April 15, 2011
- "The Nobel Prize in Chemistry ۱۹۷۶". Nobelprize.org. Retrieved 2008-10-06.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.