جولیو ناتا
جولیو ناتا (به ایتالیایی: Giulio Natta) (زاده ۲۶ فوریه ۱۹۰۳ - درگذشته ۲ مه ۱۹۷۹) شیمیدان ایتالیایی و برنده جایزه نوبل است. جایزه نوبل شیمی برای کشف در زمینه شیمی و فناوری پلیمرها، کاتالیزگر زیگلر-ناتا به طور مشترک در سال ۱۹۶۳ به او و کارل زیگلر اعطا شد.[1]
| جولیو ناتا | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۶ فوریهٔ ۱۹۰۳ امپریا٬ ایتالیا |
| درگذشت | ۲ مهٔ ۱۹۷۹ (۷۶ سال) برگامو٬ ایتالیا |
| ملیت |  ایتالیایی |
| محل تحصیل | دانشگاه پلی‌تکنیک میلان |
| شناخته‌شده برای | کاتالیزگر زیگلر-ناتا |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل شیمی (۱۹۶۳) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | شیمی آلی |
| محل کار | دانشگاه پاویا دانشگاه ساپینزا رم دانشگاه پلی‌تکنیک تورینو |
زندگی‌نامه
سال‌های اولیه
ناتا در امپریا، ایتالیا متولد شد. او در سال ۱۹۲۴ مدرک خود را در مهندسی شیمی از دانشگاه پلی‌تکنیک میلان گرفت. در سال ۱۹۳۳ او استاد و مدیر موسسه شیمی عمومی دانشگاه پاویا شد و تا سال ۱۹۳۵ در این شهر ماند. در آن سال او به عنوان استاد کامل در شیمی و فیزیک دانشگاه ساپینزا رم منصوب شد.
منابع
- "The Nobel Prize in Chemistry ۱۹۶۳". Nobelprize.org. Retrieved ۲۰۰۸-۱۰-۰۶.
- C.E.H. Bawn (1979). "Giulio Natta, ۱۹۰۳—۱۹۷۹". Nature. 280 (5724): 707. doi:10.1038/280707a0.
پیوند به بیرون
- زندگی‌نامه گویلو ناتا در بنیاد نوبل
- ناتا سخنرانی نوبل
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.