شیمیدان
شیمیدان کسی است که بر دانش شیمی اشراف دارد یا روی آن مطالعه میکند. شیمیدانها معمولاً بر روی ترکیب مواد شیمیایی و خواص آنها کار میکنند.
تاریخ
نخستین فرایند شیمیایی که بشر آن را آموخت، سوختن است. آتش میتوانست همه مواد را از نظر ماهیت تغییر دهد. کشف آهن و مس زندگی انسانها را تغییر داد و پس از کشف طلا به عنوان یک فلز قیمتی، بسیاری بر آن شدند تا راهی بیابند که مس را به آن تبدیل کنند. تبدیل مس به طلا را کیمیا و کسانی که بر آن اهتمام میورزیدند را کیمیاگر نامیدند. بدین ترتیب کیمیاگران، نخستین شیمیدانها بودند. پس از لاوازیه، دانش شیمی وارد دانشگاهها شد و از آن پس به یک مطالعه تجربی دنبال میشد و اندازهگیریها و ارزیابیهای کیفی و کمی آن به ثبت رسید.
آموزش
آموزش در شیمی تقریباً در همه کشورهای دنیا در دوران مدرسه آغاز میشود؛ اما آموزش تخصصی آن در دانشگاه دنبال میشود. برای شیمیدانها، سطوح کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری و پسادکتری در بیشتر کشورهای جهان قابل پیگیری است.
جایزهها
جایزه نوبل مهمترین و معتبرترین جایزه در شیمی بهشمار میرود. نشان پریسلی، جایزه ولف، جایزه عبدالسلام و جایزه پاولینگ از مهمترین جوایزی هستند که به شیمیدانها اعطا میشود.
شیمیدانان معروف تاریخ
دمیتری مندلیف، سوانت آرنیوس، آمادئو آووگادرو، ویلهلم اسوالد، هرمن اشتودینگر، هانس کریستین اورستد، یونس یاکوب برزلیوس، هانری بکرل، ادوارد بوخنر، نیلز بور، رابرت بویل، آنتوان لاوازیه، سرگی میخائیلوویچ پروکودین گورسکی، جوزف پریستلی، لینوس پاولینگ، جابر بن حیان، جان دالتون، پیتر دبای، هامفری دیوی، ارنست رادرفورد، محمد زکریای رازی، کارل زیگلر، گلن سیبورگ ، فریتس هابر .