دانش بنیادی

از شیمی به عنوان دانش بنیادی یا مرکز علوم به دلیل نقش این دانش در اتصال علوم فیزیکی،[1] که شامل مواد شیمیایی، با علوم زیستی و علوم کاربردی مانند پزشکی و مهندسی نام برده می‌شود. ماهیت این رابطه یکی از مباحث اصلی در فلسفه شیمی و در علم‌سنجی است. این عبارت با استفاده از آن در کتاب درسی توسط تئودور L. براون و H. یوجین لمی با عنوان شیمی: علوم مرکزی، که برای اولین بار در سال ۱۹۷۷ منتشر شد، با چاپ سیزدهم در سال ۲۰۱۴ منتشر شد.[2]

ترتیب جزئی از علوم پیشنهادی Balaban و Klein.

اتصالات ایجاد شده توسط شیمی از طریق زیر رشته‌های مختلفی انجام می‌شود که از مفاهیم بسیاری از رشته‌های علمی استفاده می‌کنند. شیمی و فیزیک هر دو در زمینه‌های شیمی فیزیکی، شیمی هسته ای و شیمی نظری مورد نیاز هستند. شیمی و زیست‌شناسی در حوزه‌های بیوشیمی، شیمی دارویی، بیولوژی مولکولی، زیست‌شناسی شیمیایی، ژنتیک مولکولی و ایمونوشیمی تقاطع دارد. شیمی و علوم زمین در مناطقی مانند ژئوشیمی و هیدرولوژی در ارتباط هستند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. John M. Malin “International Year of Chemistry - 2011 Chemistry – our life, our future” "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2012-03-23. Retrieved 2011-01-31.
  2. Theodore L. Brown and H. Eugene LeMay Chemistry: The Central Science. Prentice Hall, 1977. شابک ‎۰−۱۳−۱۲۸۷۶۹−۹ .
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.