شیمی فولرن
شیمی فولرن (به انگلیسی: Fullerene chemistry) شاخهای از علم شیمی آلی است که به بررسی خواص شیمیایی فولرنها اختصاص دارد.[1][2][3] تحقیقات در این زمینه به واسطه نیاز به کاربردی شدن فولرنها و همچنین درک خواص این ترکیبات آغاز شد. به عنوان مثال، فولرن بهطور قابل توجهی نامحلول است، اما افزودن یک گروه عاملی مناسب میتواند حلالیت را افزایش دهد.[4] با افزودن یک گروه قابل پلیمرشدن، میتوان یک پلیمر فولرنی بدست آورد.
از مجموعه مقالات |
نانومواد |
---|
![]() |
نانو لولههای کربنی |
|
دیگر فولورنها |
|
نانو ذرهها |
|
|
جستارهای وابسته
منابع
- Hirsch, A.; Bellavia-Lund, C., eds. (1993). Fullerenes and Related Structures (Topics in Current Chemistry). Berlin: Springer. ISBN 3-540-64939-5.
- Diederich, F. N. (1997). "Covalent fullerene chemistry". Pure and Applied Chemistry. 69 (3): 395–400. doi:10.1351/pac199769030395.
- Prato, M. (1997). "[60]Fullerene chemistry for materials science applications" (PDF). Journal of Materials Chemistry. 7 (7): 1097–1109. doi:10.1039/a700080d.
- Hirsch, A.; Bellavia-Lund, C., eds. (1993). Fullerenes and Related Structures (Topics in Current Chemistry). Berlin: Springer. ISBN 3-540-64939-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.