شیمی بالینی یا آسیب‌شناسی شیمیایی یا زیست‌شیمی بالینی (به انگلیسی: Clinical Chemistry) یکی از شاخه‌های دانش پزشکی است. این علم بر پایه آزمایش‌هایی استوار است که بر اساس آن‌ها در نتیجه تشخیص اختلالات در مقدار مواد تشکیل دهنده بدن، بیماریهای مرتبط با آن‌ها شناخته می‌شود.
| اصول آسیب‌شناسی | بیماری (عفونت، نئوپلاسم، سبب‌شناسی، بیماری‌زایی) • همودینامیک (ایسکمی) • التهاب • آسیب سلولی • بهبود زخم
سازگاری سلولی: کاهیدگی • پرسازی • بیش‌رویش • دش‌رویش • دگررویش (سنگفرشی، غده‌ای) مرگ یاخته: بافت‌مردگی (نکروز انعقادی، نکروز آبکی، سیاه‌مردگی، نکروز پنیری، نکروز چربی، نکروز فیبرینی، میوسیتولیز) • مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلول (آپوپتوز) • پیکنوز • کاریورکسی • کاریولیز انباشت‌ها: رنگدانه (هموسیدرن، لیپوکروم/لیپوفوشین، ملانین) • تغییر چرب |
|---|---|
| آسیب‌شناسی تشریحی | آسیب‌شناسی جراحی • آسیب‌شناسی سلولی • کالبدگشایی • آسیب‌شناسی مولکولی • آسیب‌شناسی پزشکی قانونی • آسیب‌شناسی دهان و فک و صورت بررسی ظاهری • آسیب‌شناسی بافتی • ایمونوهیستوشیمی • میکروسکوپ الکترونی • ایمونوفلورسنس • هیبریداسیون درجای فلورسنس |
| آسیب‌شناسی بالینی | شیمی بالینی • آسیب‌شناسی خون • پزشکی انتقال خون • میکروبیولوژی پزشکی • ایمنی‌شناسی تشخیصی • آسیب‌شناسی ایمنی آزمایش‌های آنزیمی • طیف‌سنجی جرمی • کروماتوگرافی • فلو سایتومتری • بانک خون • کاشت میکروبیولوژیکی • سرم‌شناسی |
