مانوئل گارسیا (باریتون)
مانوئل گارسیا (اسپانیایی: Manuel García؛ ۱۷ مارس ۱۸۰۵ – ۱ ژوئیه ۱۹۰۶ ) یک خواننده اپرا، معلم موسیقی و مربی صدا اهل اسپانیا بود. یکی از دلایل شهرت او، اختراع اولین دستگاه «لارینگوسکوپ» (حنجرهبین) است[1] و «دانشگاه کونیگسبرگ» (واقع در کونیگسبرگ، پروس) به او مدرک افتخاری دکترای پزشکی اعطاء کرد.[2]
مانوئل گارسیا | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
نام شناسنامهای | مانوئل پاتریثیو رودریگوئز گارسیا |
زاده | ۱۷ مارس ۱۸۰۵ مادرید یا سافرا، اسپانیا |
خاستگاه | اسپانیایی |
درگذشته | ۱ ژوئیهٔ ۱۹۰۶ (۱۰۱ سال) لندن، انگلستان |
ژانر | موسیقی کلاسیک، اپرا |
پیشه(ها) | خواننده اپرا معلم موسیقی مربی صدا |
پدر وی، «مانوئل دل پوپولو بیسِنته رودریگوئز گارسیا» خواننده و معلم آواز بود. خواهران وی، «پولین ویاردو» و «ماریا مالیبران» هر دو از خوانندگان برجستهٔ اپرا بودند.
او در «کنسرتوار پاریس» و «آکادمی سلطنتی موسیقی لندن»، آواز و خوانندگی تدریس میکرد و شاگران برجستهٔ فراوانی در این رشته تربیت کرد.
منابع
- Malcolm Sterling Mackinlay: Garcia the centenarian and his times, being a memoir of Manuel Garcia's life and labours for the advancement of music and science. Edimburgh and London: Blackwood, 1908 (accessible for free online in Internet Archive; reprint: García the centenarian and his times. New York: Da Capo Pr., 1976).
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Manuel García (baritone)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ اوت ۲۰۱۵.
- «Manuel_García_(baritone)». دریافتشده در ۲۴ اوت ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.