مانوئل گارسیا (باریتون)

مانوئل گارسیا (اسپانیایی: Manuel García؛ ۱۷ مارس ۱۸۰۵۱ ژوئیه ۱۹۰۶(۱۹۰۶-07-۰۱) ) یک خواننده اپرا، معلم موسیقی و مربی صدا اهل اسپانیا بود. یکی از دلایل شهرت او، اختراع اولین دستگاه «لارینگوسکوپ» (حنجره‌بین) است[1] و «دانشگاه کونیگسبرگ» (واقع در کونیگسبرگ، پروس) به او مدرک افتخاری دکترای پزشکی اعطاء کرد.[2]

مانوئل گارسیا
تصویری از مانوئل گارسیا
اثرِ جان سینگر سارجنت
اطلاعات پس‌زمینه
نام شناسنامه‌ایمانوئل پاتری‌ثیو رودریگوئز گارسیا
زاده۱۷ مارس ۱۸۰۵
مادرید یا سافرا، اسپانیا
خاستگاه اسپانیایی
درگذشته۱ ژوئیهٔ ۱۹۰۶ (۱۰۱ سال)
لندن، انگلستان
ژانرموسیقی کلاسیک، اپرا
پیشه(ها)خواننده اپرا
معلم موسیقی
مربی صدا

پدر وی، «مانوئل دل پوپولو بیسِنته رودریگوئز گارسیا» خواننده و معلم آواز بود. خواهران وی، «پولین ویاردو» و «ماریا مالیبران» هر دو از خوانندگان برجستهٔ اپرا بودند.

او در «کنسرتوار پاریس» و «آکادمی سلطنتی موسیقی لندن»، آواز و خوانندگی تدریس می‌کرد و شاگران برجستهٔ فراوانی در این رشته تربیت کرد.

منابع

  • Malcolm Sterling Mackinlay: Garcia the centenarian and his times, being a memoir of Manuel Garcia's life and labours for the advancement of music and science. Edimburgh and London: Blackwood, 1908 (accessible for free online in Internet Archive; reprint: García the centenarian and his times. New York: Da Capo Pr., 1976).
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Manuel García (baritone)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۱۵.
  • «Manuel_García_(baritone)». دریافت‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.