متروی زمینی لندن
متروی زمینی لندن (به انگلیسی: London Overground) راهآهن شهری و حومه لندن بزرگ است که در سال ۲۰۰۷ میلادی تأسیس شدهاست.[3]
| متروی زمینی لندن | |||
|---|---|---|---|
![]() | |||
![]() | |||
| اطلاعات | |||
| مالک | شرکت راهآهن لندن | ||
| مکان | لندن بزرگ; واتفورد، بریتانیا | ||
| نوعی ترابری | راهآهن برونشهری راهآهن مسافری راهآهن شهری | ||
| تعداد خطوط | ۹ | ||
| تعداد ایستگاهها | ۱۱۲ | ||
| مسافران سالانه | ۱۶۰ میلیون[1] | ||
| وبگاه | www.tfl.gov.uk/overground | ||
| اداره | |||
| آغاز بهرهبرداری | ۱۱ نوامبر ۲۰۰۷ | ||
| ادارهکننده(ها) | Operated by LOROL under contract to TfL, 11 November 2007–2016 | ||
| فنی | |||
| طول سیستم | ۱۶۷ کیلومتر (۱۰۳٫۸ مایل)[2] | ||
| اندازه ریل | استاندارد | ||
| |||
این مترو دارای ۱۱۲ ایستگاه و ۹ خط است که به صورت سالانه ۱۶۰ میلیون مسافر را جابهجا میکند.
ایستگاهها
| خط شمال لندن | خط غرب لندن | خط شرق لندن | خط جنوب لندن | خط واتفورد دیسی | خط گاسپل اوک تا بارکینگ |
|---|---|---|---|---|---|
|
|
* Step-free access on platform 1 for London Overground (northbound), and for Southern services (via Crystal Palace and Forest Hill) only |
* Mon-Fri, one early morning train to Highbury & Islington starts here instead of Clapham Junction and one late evening train terminates here instead of Clapham Junction |
* Step-free access on northbound platform only |
| خط لی والی | خط رامفورد تا آپمینستر | ||
|---|---|---|---|
|
|
||
|
| ||
Out of the 112 stations on the London Overground network, 10 of them (seven being on the خط شرق لندن) are underground or sub surface.


ناوگان فعلی
| کلاس | تصویر | نوع | سرعت نهایی | تعداد | شمارههای قطارها | واگنها | طرح صندلی | مسیرها | ساخت | سال استفاده | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| mph | km/h | ||||||||||
| کلاس ۳۱۵ | ![]() |
قطار خودگرانشی برقی | ۷۵ | ۱۲۱ | ۱۷ | 315801–812, 315814–۸۱۷, ۸۵۸ | ۴ | ۲+۳ | خط لی والی خط رامفورد تا آپمینستر |
۱۹۸۰–۱ | مه ۲۰۱۵–تاکنون |
![]() | |||||||||||
| کلاس ۳۱۷/۷ | ![]() |
قطار خودگرانشی برقی | ۱۰۰ | ۱۶۱ | ۸ | 317708-10, 714, 719, 723, 729, 732 | ۴ | ۲+۲
۲+۱ |
خط لی والی خط رامفورد تا آپمینستر |
۱۹۸۱–۲ | مه ۲۰۱۵–تاکنون |
| کلاس ۳۱۷/۸ | ![]() |
قطار خودگرانشی برقی | ۱۰۰ | ۱۶۱ | ۶ | ۳۱۷۸۸۷–۹۲ | ۴ | ۲+۳
۲+۲ |
خط لی والی خط رامفورد تا آپمینستر |
۱۹۸۱–۲ | مه ۲۰۱۵–تاکنون |
| کلاس ۳۷۸/۱ | ![]() |
قطار خودگرانشی برقی | ۷۵ | ۱۲۰ | ۲۰ | ۳۷۸۱۳۵–۱۵۴ | ۵ | طولی | خط شرق لندن خط جنوب لندن |
۲۰۰۹–۲۰۱۰ | ۲۰۰۹–تاکنون |
| ۳۷۸/۲ | ![]() |
قطار خودگرانشی برقی | ۷۵ | ۱۲۰ | ۳۷ | ۳۷۸۲۰۱–۳۴/۲۵۵–۷ | ۵ یا ۴ | طولی | خط شمال لندن خط غرب لندن خط واتفورد دیسی خط شرق لندن خط جنوب لندن خط گاسپل اوک تا بارکینگ |
۲۰۰۸–۱۱ | ۲۰۰۹–تاکنون |
| ۷۱۰/۲ | ![]() |
قطار خودگرانشی برقی | ۷۵ | ۱۲۱ | ۲۲ | ۷۱۰۲۵۱–۷۱۰۲۶۹ ۷۱۰۲۷۱–۷۱۰۲۷۳ |
۴ | طولی | خط گاسپل اوک تا بارکینگ | ۲۰۱۷–۲۰۱۹ | مه ۲۰۱۹–تاکنون |
منابع
- LOROL: Factsheet بایگانیشده در ۱۰ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine Accessed 17 June 2016
- "LOROL takes over West Anglia routes" (PDF). LOROL. Archived from the original (PDF) on 19 August 2016. Retrieved 27 July 2016.
- "Introducing London Overground – a new era for London Rail" (Press release). Transport for London. 5 September 2006. Retrieved 10 June 2011.
پیوند به بیرون
- "London Overground". Transport for London. Retrieved 11 July 2008.
- "Live travel news". Transport for London. Retrieved 11 July 2008.
- "London Overground". JourneyCheck. Retrieved 11 July 2008.
- "Home Page". London Overground Rail Operations Ltd. Retrieved 11 July 2008.
- "Tube Map". Transport for London. Retrieved 11 July 2008.
- "Tube Map 2010" (PDF). Transport for London. Retrieved 19 May 2011.
- متروی زمینی لندن information at alwaystouchout.com
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ متروی زمینی لندن موجود است. |









