منابع حقوق
در هر نظام حقوقی، حقوق ناشی از مقام و قدرتی است که حق وضع قانون را دارد و آن قانون را در سرحدهای حاکمیت خود اجرا می‌کند. به این مقام منبع حقوق گفته می‌شود. عبارت منبع حقوق همچنین می‌توانند اشاره به سرچشمه و اصل قوانین حقوقی داشته باشد. منبع حقوق در نظام‌های حقوقی گوناگون متفاوت است، ولی ممکن است شامل موارد زیر بشوند:
- قانون
- عرف
- رویه قضایی
- عقل
- آرای قضات
- دکترین و ایدئولوژی
- کتاب‌های مقدس
- انصاف (حقوق)
منابع مختلف در نظام‌های مختلف اهمیت متفاوتی دارند، مثلاً در نظام حقوقی رومی-ژرمنی قانون نقش محوری دارد و در کامن لا نقش عرف و رویهٔ قضایی بیشتر است.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- کاتوزیان، ناصر (۱۳۷۷). مقدمه علم حقوق. نشر میزان.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sources of law». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.