حاکمیت
حاکمیت (به انگلیسی: Sovereignty) حق انحصاری حکومت برای نظارت بر یک قلمروی ارضی معین است.[1] حاکم، بالاترین مرجع قانون‌گذار است.
| بخشی از مجموعه مباحث دربارهٔ |
| سیاست |
|---|
 |
| درگاه سیاست |
«لاسا اُپِن‌هیم» که یکی از مراجع در حقوق بین‌الملل به شمار می‌رود، نوشته‌است که[2]:
شاید هیچ مفهومی جدال‌انگیزتر از حاکمیت وجود نداشته باشد. این مفهوم، از لحظه‌ای که به علوم سیاسی معرفی شد تا امروز، هرگز معنایی که مورد توافق جهانی قرار گیرد نداشته است.
پانویس
- گیدنز، جامعه‌شناسی، ۱۳۸۴، ترجمهٔ منوچهر صبوری، نشر نی، ص ۸۱۱
- There exists perhaps no conception the meaning of which is more controversial than that of sovereignty. It is an indisputable fact that this conception, from the moment when it was introduced into political science until the present day, has never had a meaning which was universally agreed upon.
منابع
- گیدنز، آنتونی، جامعه‌شناسی، ترجمهٔ منوچهر صبوری، نشر نی، ۱۳۸۴: تهران.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sovereignty». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۰۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.