مهرداد دلنوازی

مهرداد دلنوازی (زادهٔ ۳ دی ۱۳۳۸ در تهران) نوازنده و آهنگساز اهل ایران است.

مهرداد دلنوازی
مهرداد دلنوازی - مرکز موسیقی صدا و سیما فروردین ۱۳۸۶
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۳ دی ۱۳۳۸ ‏(۶۱ سال)
تهران
ژانرموسیقی ایرانی
موسیقی کلاسیک ایرانی
ساز(ها)تار
سه تار
سازهای اصلی
تار

زندگی هنری

مهرداد دلنوازی ۳ دی سال ۱۳۳۹ در تهران متولد شد. در ۱۱ سالگی به هنرستان عالی موسیقی راه یافت. او فراگیری ساز تار و ردیف‌های موسیقی ایرانی را نزد «هوشنگ ظریف» و «حبیب‌الله صالحی» آموخت. پس از پایان تحصیل در هنرستان موسیقی، مبانی و اصول آهنگسازی را نزد «حسین دهلوی» و آهنگسازی ایرانی را نزد «فرامرز پایور» پی گرفت. وی قطعاتی از آثار فرامرز پایور که برای سنتور ساخته شده بودند، از جمله برخی پیش‌درآمد‌ها، رنگ‌ها و قطعات مجلسی را برای ساز تار تنظیم و به چاپ رساند. او از سال ۱۳۵۸ همکاری خود را با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران آغاز کرد. وی بیش از ۲۰۰ قطعه موسیقی برای سازمان صدا و سیما آهنگسازی و تنظیم کرده‌است. همچنین بیش از ۲۵ آلبوم موسیقی از وی منتشر شده‌است. او در سال ۱۳۸۲ موفق به اخذ مدرک درجه یک هنری از وزارت ارشاد شد.[1]وی پایه‌گذار و سرپرست گروه موسیقی «دلنوازی» می‌باشد.[2][3]

وی از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۸۸ در هنرستان موسیقی دختران و هنرستان موسیقی پسران و از سال ۱۳۷۳ (همزمان با تأسیس دانشکده موسیقی) به مدت ۷ سال در دانشگاه هنر تهران به تدریس مشغول بود.[4]

در سال ۱۳۷۹ در شانزدهمین جشنواره موسیقی فجر گروه موسیقی «دلنوازی» جایزه اول را به عنوان «بهترین گروه نوازی» به خود اختصاص داد. همچنین در سال ۱۳۸۰ در جشنواره مهر، آلبوم «درگاه جمال» از آثار مهرداد دلنوازی رتبه نخست را به دست آورد.[5]

او در سال ۱۳۸۳ به عنوان سولیست تار «ارکستر سمفونیک بزرگان جهان» انتخاب و به ترکیه دعوت شد.[6]

آثار هنری

از جمله آثار هنری مهرداد دلنوازی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

آثار مکتوب:

  • «باغ نظر» (تنظیم آثار فرامرز پایور برای تار)[7]
  • «راپسودی برای نی و ارکستر»[8]
  • «به زندان»
  • «سازنگ در آواز دشتی» (دو نوازی برای تار و سنتور)[9]
  • «ققنوس» (قطعاتی برای تار)[10]
  • «ردیف ابتدایی برای تار»[11]

آلبوم موسیقی:

پانویس
  1. «مهرداد دلنوازی». نوا یاب.
  2. «مهرداد دلنوازی: موسیقی خوب را باید اهل فن تأیید کنند و مردم بپسندند». خبرگزاری مهر. ۱۸ بهمن ۱۳۸۳.
  3. «نگاهی به اجرای گروه دلنوازی اجرایی ظریف و هماهنگ». روزنامه همشهری/سا ل یازدهم - شماره ۳۱۲۷. ۱۴ مرداد ۱۳۸۲.
  4. «مهرداد دلنوازی». ایران صدا.
  5. مهسا ترابی (۱ اردیبهشت ۱۳۸۴). «گفتگو با مهرداد دلنوازی آهنگساز و نوازنده تار». روزنامه همشهری.
  6. «انتخاب مهرداد دلنوازی به عنوان سولیست ارکستر سمفونیک بزرگان جهان». خبرگزاری ایسنا. ۴ شهریور ۱۳۸۳.
  7. «باغ نظر». خانه کتاب. ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸.
  8. «راپسودی برای نی و ارکستر». سازمان اسناد و كتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۰۴.
  9. «سازنگ در آواز دشتی: دو نوازی برای تار و سنتور». خانه کتاب. ۱۳۷۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸.
  10. «ققنوس: قطعاتی برای تار». خانه کتاب. ۱۳۷۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸.
  11. «مهرداد دلنوازی کتاب ردیف ابتدایی برای تار را منتشر کند». آفتاب. ۲۳ شهریور ۱۳۸۴.
  12. حامد قاسمی (۲۸ تیر ۱۳۹۴). «مویه و سه گاه – علی رستمیان، استاد فرامرز پایور و مهرداد دلنوازی». شب عاشقان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸.
  13. «درگاه جمال». کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. ۱۳۷۸.
  14. «خزان عشق». نوا یاب.
  15. حامد قاسمی (۲۷ تیر ۱۳۹۴). «سارنگ – مهرداد دلنوازی». شب عاشقان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸.
  16. «نیاز ابدی». نوا یاب.

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.