علی رستمیان
علی رستمیان (زادهٔ ۲۰ فروردین ۱۳۲۸ در اصفهان) خوانندهٔ اهل ایران است.
علی رستمیان | |
---|---|
نام شناسنامهای | علی رستمی |
زاده | ۱۳۲۸ اصفهان، ایران[1] |
ژانر | موسیقی اصیل ایرانی |
ناشر(ان) | شرکت ماهور |
وبگاه | http://alirostamian.com |
زندگی
علی رستمیان در ۲۰ فروردین سال ۱۳۲۸ در شهر اصفهان به دنیا آمد. او آموزش آواز را نزد جلالالدین تاج اصفهانی آغاز کرد. وی بعدتر ردیفهای موسیقی ایرانی را نزد محمود کریمی آموخت و از آموزشهای محمدرضا شجریان، حسن کسائی، حسین علیزاده و هوشنگ ابتهاج نیز استفاده کرد.[2][3][4]
فعالیت هنری
پس از آشنایی استاد فرامرز پایور با علی رستمیان در سال ۱۳۶۳، همکاری علی رستمیان با گروه اساتید موسیقی ایران آغاز شد که حاصل این همکاری، آلبومهای چهارباغ، مویه، حکایت دل و ارغوان بود. آلبوم ارغوان، آخرین اثر فرامرز پایور بود که در زمستان ۱۳۷۶ منتشر شد.[5] آلبوم چهارباغ در تیر سال ۱۳۶۵ در آواز ابوعطا و با همکاری گروه اساتید موسیقی ایران تولید شده است.[6][7]
آثار بعدی رستمیان، آلبومهای بامدادان، خزان عشق، دل من، واله و شیدا، شب مهتاب، یوسف کنعان، جام عشق، بوی پرچین، کُنج صبوری (با آهنگسازی پرویز مشکاتیان)، از بودن و سرودن، مجموعهٔ دفتر تار و آواز ۱ و ۲ (همراه با تار جلیل شهناز) و سیهچشم هستند. از آثار دیگر رستمیان آلبوم موسیقی نغمه نوروزی است که در سال ۱۳۹۲ منتشر شدهاست. در این اثر جلیل شهناز نیز حضور داشته است. این آلبوم توسط گروه موسیقی قمر با قطعاتی از روح اله خالقی و اکبر محسنی به سرپرستی نوید دهقان اجرا شدهاست.[8]
پانویس
- «زندگینامه». وبگاه رسمی علی رستمیان. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۱۱. دریافتشده در ۹ مرداد ۱۳۹۰.
- «زندگینامه: علی رستمیان (۱۳۲۸-)». همشهری آنلاین. ۲۰۱۵-۰۸-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۱-۳۱.
- «زندگينامه بيش از دويست و پنجاه تن از بزرگان موسيقي ايران». iran20.com. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۱-۳۱.
- «Magiran | روزنامه جام جم (1389/06/29): گفتگو با علی رستمیان، خواننده». www.magiran.com. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۱-۳۱.
- «نوایاب : علی رستمیان». نوایاب : نوا یاب : دانلود موسیقی سنتی. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۱-۳۱.
- «دانلود آلبوم چهارباغ اثر علی رستمیان». نوایاب : نوا یاب : دانلود موسیقی سنتی. ۲۰۱۷-۰۴-۱۹. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۱-۳۱.
- «چهار باغ». book.iranseda.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۱-۳۱.
- «به یاد استاد روح اله خالقی». موسیقی ایرانیان. ۲۰۱۴-۰۴-۰۵. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۱-۳۱.