موی آبی

موهای آبی به‌طور طبیعی از رنگدانه‌های موی انسان به وجود نمی‌آید،[1] اگرچه موهای برخی از حیوانات، آبی توصیف می‌شود. برخی از انسان‌ها با موهای سیاه مایل به آبی متولد می‌شوند (که به آن موهای «آبی‌سیاه» یا پرکلاغی نیز می‌گویند) که سیاه رنگ است و در زیر نور، سایه‌هایی از رنگ آبی نیز در آن دیده می‌شود است.

زنی با موهای آبی

یک سگ استرالیایی موآبی

تاریخچه استفاده از موی آبی در ادبیات و هنر طولانی است.

مد

چارلز فاکس، سیاستمدار انگلیسی در قرن هجدهم، در جوانی طرفدار مد بود و موهای خود را با پودر آبی، رنگ می‌کرد.[2]

در سالهای ۱۹۱۳–۱۹۱۴، درست قبل از جنگ جهانی اول، رنگ آمیزی موهای روشن با سایه‌های عجیب و غریب مانند آبی، بنفش یا زمردی رایج شده بود. این کار از پاریس آغاز شد و سپس در شهرهای دیگری مانند لندن گسترش یافت.[3][4][5] در سال ۱۹۲۴، اولین آرایشگر مشهور، مسیو آنتوان، موهای سگ خود را آبی رنگ کرد. یک مشتری با نفوذ، لیدی السی دی ولف مندل، همین استایل را انتخاب کرد و آغازگر این مد جدید شد.[6] بعداً در قرن بیستم، خانم‌های مسن برای پنهان کردن موهای خاکستری خود، از رنگ آبی استفاده می‌کردند. ملکه مادر شخصی بود که باعث افزایش محبوبیت برای این مد در دوره پس از جنگ جهانی دوم شده بود.[7][8]

وقایع بیولوژیکی در انسان

موی کارگرانی که به‌طور مرتب با کبالت یا نیل در تماس نزدیک هستند، ممکن است آبی شود. این امر به دلیل مخلوط شدن گرد و غبار این ذرات با فولیکول‌های مو است. در این موارد این رنگ فقط یک رنگ سطحی روی مو نیست، بلکه رنگ واقعی مو است.[9]

بازنمایی‌های هنری

نقاشی بودا بر روی یک دیوار سنگی در تبت

موهای آبی به عنوان «زیبایی‌شناسی مقدس» در مصر باستان و بین‌النهرین، جایی که از لاجورد در هنرهای مربوط به تشییع جنازه و مجسمه‌سازی استفاده می‌شده‌است، شناخته می‌شود.[10]

در بسیاری از تصاویر رنگی قبایل آنگلوساکسون پس از عزیمت نیروهای رومی ، زنانی با موهای آبی دیده می‌شود.[11]

تصاویر نشان‌دهنده بودا اغلب با موهای آبی و گاهی اوقات با یک سایه درخشان دیده می‌شود[12] این کنوانسیون هنری بر عنصر آبی موجود در موهای «آبی سیاه» تأکید می‌کند که گفته می‌شود یکی از ۳۲ مشخصات فیزیکی ویژه بودا می‌باشد. .[13]

بازنمایی‌های ادبی

در برخی از کارهای هومر گفته می‌شود که شخصیت‌ها هنگام عصبانیت یا فشار شدید عاطفی، مو یا ابروهایی به رنگ آبی تیره (آبی دریایی) دارند.[14] به عنوان مثال، ریش ادیسه هنگام بازگشت به خانه برای مقابله با خواستگاران همسرش آبی تیره می‌شود.[15] سایر خدایان یونانی نیز با موهایی آبی نشان داده می‌شوند.[16] این تصاویر ممکن است از اسطوره‌های مصری نشأت گرفته باشند که در آن گفته می‌شود خدایان موی لاجوردی دارند.[17][18] به همین ترتیب، شخصیت‌های کتاب مقدس، مانند حوا، لیا و راشل، اغلب با رنگ موی «آبی آسمانی» به تصویر کشیده شده‌اند.[19]

بازنمایی در رسانه‌های تصویری

شخصیت انیمیشن مارج سیمپسون با موهای آبی به تصویر کشیده شده‌است. شخصیت جوک چرچ و بیکمن نیز موهایی آبی دارند که به گفته سازنده، یک نسخه قدیمی از سوپرمن است که رنگ موهایش آبی است.[20]

شخصیت‌های انیمه گاهی اوقات موهای آبی دارند، از جمله «بولما» از سری محبوب دراگون بال، «سون گوکو» و وجتا از همان مجموعه که وقتی به سوپرسایان تبدیل می‌شوند، می‌توانند موهای خود را به آبی تبدیل کنند. انیمه دیگری، معروف به هیموتو! اومارو چان شخصیت سیلفین ولفورد را دارد که موهایش به رنگ آبی آسمانی است.[21]

در رمان گرافیکی آبی گرم‌ترین رنگ دنیاست و اقتباس فیلم آن، رابطه همجنسگرایانه بین یک دختر نوجوان و یک دانشجوی هنر با موهای آبی را نشان می‌دهد.

حیوانات

گوسفندهایی که با رنگ آبی مشخص شده‌اند

نمونه ای از رت‌تریر با موهی آبی. به رنگدانه‌های بی‌رنگ یا رنگ پریده بینی و چشم توجه کنید.

برخی از انواع خرگوش‌های با موهای آبی، پرورش داده شده‌اند مانند نژاد بلژیکی، نیکولاس بلو. این نژاد با رنگ آبی آسمانی روشن و یک طره سفید می‌باشد. نژادهای دیگر خرگوش، آبی تیره‌تر هستند و حدود ۴۵ سایه یا بافت مختلف برای آنها تعریف شده‌است.[22][23]

چندین نژاد سگ وجود دارد که ممکن است پرز روکش آبی داشته باشند از جمله Kerry Blue Terrier , Bluetick Coonhound و Grand Bleu de Gascogne.[24] سگهایی که پرز روکش آبی دارند اغلب مستعد حساسیت پوستی هستند.

پشم گوسفند ممکن است به‌طور طبیعی به رنگ خاکستری-آبی باشد، مانند گوسفند آبی هیمالیا.[25][26]

رویکردهای اجتماعی

۷۱٪ از بزرگسالانی که در سال ۲۰۰۲ توسط کریسچن ساینس مانیتور مورد نظرسنجی قرار گرفتند، بیان کردند که به کودک ۱۲ ساله خود اجازه نمی‌دهند موهای خود را آبی رنگ کند.[27] بیزاری اجتماعی از رنگ مو می‌تواند منجر به تعلیق از مدرسه و از دست دادن شغل شود. «تأثیر موی آبی» به عنوان استعاره ای برای فاصله اجتماعی استفاده شده‌است.[28]

منابع

1. Rod Fairweather (1998), Basic studio directing, ISBN 978-0-240-51525-0
2. William Edward Mead (1970), The Grand Tour in the Eighteenth Century
3. "Emerald Coiffure New London Style", The New York Times, 28 December 1913
4. Emile Long (1999), "January 1914: Blue, Green, Red and Violet Hair in Demand in Paris", Hairstyles and fashion: a hairdresser's history of Paris, 1910-1920, ISBN 978-1-85973-222-9
5. "Coloured Hair: A New Fashion From Paris", The Sydney Mail, May 20, 1914, Some hair is of a strange blue tint, unreal ...
6. Victoria Sherrow (2006), Encyclopedia of hair, pp. 164–5, ISBN 978-0-313-33145-9
7. David Derbyshire (April 21, 2006). "End of the blue rinse". The Daily Telegraph. The blue rinse hairstyle became popular in Britain in the 1930s, but grew to its peak after the war. The rinse was a dilute hair dye designed to reduce the appearance of greying hair. ...
8. Alicia Waite (26 October 2011), "Welcome to the new blue-rinse brigade", The Daily Telegraph
9. Hermann Beigel (1869), The human hair: its structure, growth, diseases, and their treatment
10. David Wengrow (2010), What Makes Civilization?: The Ancient Near East and the Future of the West, Oxford University Press, p. 34, ISBN 978-0-19-280580-5
11. Owen-Crocker, Gale R. (July 1990), Dress in Anglo Saxon England, Manchester Univ Press, p. 169, ISBN 0-7190-3290-3
12. Veronica Freeman (2006), The poetization of metaphors in the work of Novalis. Volume 78 of Studies on themes and motifs in literature, Peter Lang, p. 171, ISBN 978-0-8204-7865-4
13. Patricia Eichenbaum Karetzky (2000), Early Buddhist narrative art: illustrations of the life of the Buddha from Central Asia to China, Korea, and Japan, University Press of America, p. 78, ISBN 978-0-7618-1671-3
14. Selina Stewart (2006), "The Blues of Aratus", Beyond the canon, ISBN 978-90-429-1813-9
15. Homer, Allen Mandelbaum, Maria Luisa De Romans (1990), The Odyssey of Homer, ISBN 978-0-520-07021-9
16. Fenno Hoffman, Charles; Lewis Gaylord Clark; Kinahan Cornwallis; Timothy Flint; John Holmes Agnew; Washington Irving (1834), The Knickerbocker; or, New York monthly magazine, Volume 3, pp. 218–219, retrieved December 10, 2010
17. RD Griffith (2005), "eighteenth-dynasty Egypt", The Classical Quarterly, Cambridge University Press, 55 (2): 329–334, doi:10.1093/cq/bmi034
18. W.H.R. Rivers (1901), "Primitive Color Vision", Popular Science, McClure, Phillips and Co., 59: 54, retrieved December 11, 2010, Even in the case of Egyptian art, one reads of statues of human figures with blue hair, and in the case of early Greek art, the inappropriate Use of one color, blue appears to have been very common. ...
19. Conant Church, William (1873), The Galaxy, Volume 15, W.C. and F.P. Church, p. 289, retrieved December 10, 2010
20. Jok Church (June 30, 2006), "Comics: Meet the Artist", The Washington Post, It was actually Marge Simpson. But the blue hair is really more of a tribute to Superman than to Marge, as much as I do love Marge. Superman/Clark Kent's hair was always black with a blue sheen to it.
21. "Himouto! Umaru-chan / Characters". TV Tropes.
22. Meg Brown; Virginia Richardson (2000), Rabbitlopaedia: A Complete Guide to Rabbit Care, ISBN 978-1-86054-182-7
23. Barry Martin (1990), Rabbits as a new pet, p. 42, ISBN 978-0-86622-618-9
24. Catherine Marien-de Luca, Blue dogs, The Canine Information Library
25. Fighting leaves male sheep blue, BBC, 24 September 2008
26. "Dyed blue sheep graze in the hills of County Antrim", The Daily Telegraph, December 2010
27. "Tangled up in blue: new strands in hair wars". The Christian Science Monitor. Retrieved 2010-12-14. But for parents, constitutional rights pale in feuds as caustic as peroxide: In a recent Monitor/TIPP poll, 71 percent of adults said they wouldn't let a 12-year-old child dye his hair blue. ...
28. "Those with blue hair please step forward: An economic theory of group formation and application to Cajas Rurales in Honduras" (PDF). University of Minnesota. Retrieved 2010-12-12.