مکتب پویانمایی زاگرب
مکتب پویانمایی زاگرب (Zagreb School of Animated Films) مشهور به مکتب زاگرب یک جنبش و نهضت فیلمسازی در ژانر پویانمایی بود که از ابتدای دهه ۵۰ در زاگرب فیلم و در کرواسی در زمان جمهوری فدرال سوسیالستی یوگسلاوی آغاز شد.[1][2]
مکتب زاگرب توسط مورخ سینما ژرژ سادول بین سالهای ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۳ نامگذاری شدهاست. در دنیای فانتزی نقاشی متحرک؛ مکتب زاگرب با اعتبارترین و به تعبیری محترمترین جنبش فیلمسازی انیمیشن در جهان شناخته میشود. از آن موقع عمده نویسندگان سینمایی و علاقهمندان به سینما به تبعیت از واژه ابداع شده توسط ژرژ سادول، این جنبش سینمایی را به مکتب زاگرب میشناسند.[3][4][5]
پیشینه
تولد مکتب زاگرب در دوران جنگ سرد اتفاق افتاد. از ۱۹۳۸ تا ۱۹۵۰ کمپانی والت دیسنی به عنوان بخشی از سینمای آمریکا شهرت و اعتباری در سراسر جهان بهدلیل ساخت انیمیشنهای سینمایی بدست آورده بود که هیچ کشور یا کمپانی اروپایی توان رقابت با آن را نداشت. انیماتورهای ژاپنی نیز که سابقه ممتد در تولید انیمیشن داشتند بیشتر به بومیسازی مشغول بودند. در همین سالها پس از تأسیس استودیوی زاگرب فیلم در سال ۱۹۵۳ چندین انیماتور جوان و خلاق دور هم جمع شدند و مبنا و هدفی عالی برای خود تصویر کردند. در بهار ۱۹۵۳ از مجموع ۵۷۰ انیماتوری که در زاگرب فیلم گرد هم آمدند، حدود ۱۹ انیمیشن در زمانهایی حدود ۴ تا ۸ دقیقه تولید شد که بعدها هرکدام از آنها منشأ تولیدات تلویزیونی مشهوری همچون پروفسور بالتازار شدند.[6][7]
از ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۸ مکنب زاگرب دقیقاً ۵۶۸ فیلم انیمیشن تولید کرد که در طی این سالها ۴۵۳ جایزه بزرگ و کوچک را از آن خود کردند. در واقع در اواخر دهه ۶۰ تا اوایل دهه ۸۰ زاگرب فیلم و گروه موسوم به مکتب زاگرب نه تنها انیمیشن کلاسیک را به عالیترین سطح خود رسانیدند بلکه به قطب جهانی انیماتورهای هنری نیز تبدیل شدند.[8]
انیماتورهای مکتب زاگرب پس از درخشش در در نامزدی و کسب جایزه اسکار و حضور مداوم و موفق در جشنوارههای کن و برلین؛ به فکر تأسیس یک جشنواره تخصصی پویانمایی رسیدند و سرانجام در سال ۱۹۷۲ جشنواره انیمیشن فیلم زاگرب تأسیس گردید.[9]
اصول مکتب زاگرب
در مکتب زاگرب اصل کار بر سادگی و خلق کاراکترهایی بود که کودکان و بزرگسالان به تمام معنی آنها را در زندگی خود لمس کنند. طنز؛ سادگی و غلبه محتوی بر فرم از اصلیترین عناصر تشکیلدهنده سیاست هنری انیماتورهای مکتب زاگرب بود. خالقان این انیمیشنها موضوع را بسیار مهم میدانستند و سادگی در بیان آن را برای تماشاگران جاانداختند.[10]
دوشان ووکوتیچ فیلمساز و کارتونیست برنده جایزه اسکار اهل مونتهنگرو و زلاتکو گرگیچ، اَنیماتور و کارگردان فیلم اهل کرواسی نامزدِ دریافتِ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم کوتاه انیمیشن از مهمترین اعضای مکتب پویانمایی زاگرب محسوب میشوند.[11][12]
منابع
- Holloway, Ronald (1983). "The Short Film in Eastern Europe: Art and Politics of Cartoons and Puppets". In Paul, David W. (ed.). Politics, Art and Commitment in the East European Cinema. pp. 233–238. ISBN 978-1-349-06736-7.
- «Pula Film Festival». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۷-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
- Jean-Noël Lafargue, Entre la plèbe et l'élite: les ambitions contraires de la bande dessinée, édition Atelier Perrousseaux, 2012, p. 67-71 ISBN 978-2-911220-42-5.
- «آشنایی با مکتب انیمیشن زاگرب». همشهری آنلاین. ۲۰۱۵-۱۰-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
- Vignaux, Valérie (2016-04-18). "Georges Sadoul rédacteur en chef de Mon Camarade (1933-1939). Un magazine illustré pour une culture de jeunesse communiste ?". Strenæ. Recherches sur les livres et objets culturels de l’enfance (به فرانسوی) (10). doi:10.4000/strenae.1498. ISSN 2109-9081.
- «Cartoons Considered For An Academy Award - 1960 -». cartoonresearch.com (به انگلیسی). ۲۰۱۷-۰۷-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
- «'Hoćemo Baltazara za simbol grada Zagreba' – Nacional.hr». arhiva.nacional.hr. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
- «Cartoons Considered For An Academy Award - 1960 -». cartoonresearch.com (به انگلیسی). ۲۰۱۷-۰۷-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
- Milligan، Mercedes (۲۰۱۹-۰۴-۱۰). «Animafest Zagreb Presents 29th Edition Program». Animation Magazine (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
- «آشنایی با مکتب انیمیشن زاگرب». همشهری آنلاین. ۲۰۱۵-۱۰-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.
- Bendazzi, Giannalberto: Cartoons, One hundred years of cinema animation, John Libbey & Company Ltd. , London 1994.
- «NAFF - NEUM ANIMATED FILM FESTIVAL». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۷-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۹.