مگنتون هسته‌ای

مگنتون هسته (علامت ${\displaystyle \mu _{\mathrm {N} }\!}$) ثابت فیزیکی گشتاور مغناطیسی است و بدین گونه تعریف می‌شود:

${\displaystyle \mu _{\mathrm {N} }={{e\hbar } \over {2m_{\mathrm {p} }}}}$

که در اینجا:

${\displaystyle e\!}$ بار الکترون است,

${\displaystyle \hbar }$ ثابت پلانک است,

${\displaystyle m_{\mathrm {p} }\!}$ جرم ثابت پروتون است.

و در سامانه استاندارد بین‌المللی یکاها اندازه آن حدود:

J·T^-۱ ${\displaystyle \mu _{\mathrm {N} }\!}$ =۵.۰۵۰ ۷۸۳ ۲۴(۱۳) × ۱۰^-۲۷

مگنتون هسته‌ای یک یکای طبیعی برای بیان اهمیت دوقطبی‌های مغناطیسی ذرات سنگین مانند ذرات هسته‌ای و هسته اتم است.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nuclear magneton». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۹.