میل می-۱۴

میل-۱۴ ( روسی: Миль Ми-14‎ ، نام گزارش ناتو : Haze ؛ با نام مستعار الی در اتحاد جماهیر شوروی ) یک بالگرد آبی خاکی سابق اتحاد جماهیر شوروی با قابلیت‌های هسته‌‌ای و ضد زیردریایی است که بر مبنای میل-۸ طراحی شده است.

میل-۱۴
میل-۱۴پی‌ال نیروی دریایی لهستان در سال ۲۰۱۱
کاربری بالگرد ضد زیر دریایی
تولیدکننده کارخانه هلیکوپترسازی مسکو میل
نخستین پرواز س‍تامبر ۱۹۶۹
معرفی‌شده در ۱۹۷۵
وضعیت خارج از سرویس و پایان تولید
کاربر اصلی هوا دریای شوروی
Russian Naval Aviation
Libyan Air Force
ساخته‌شده ۱۹۶۹-۱۹۸۶
تعداد ساخته‌شده ۲۳۰
توسعه‌یافته از میل میل-۸

انواع مختلف
Mi-14 گرجستانی
V-14
نمونه اولیه هلیکوپتر Mi-14. [1]
میل-۱۴ پی‌ال (ناتو Haze-A)
هلیکوپتر جنگی ضد زیردریایی ، مجهز به مجهز به APM-60 MAD ، OKA-2 Sonobuoys و یک رادار جستجوی نوع 12-M قابل جمع شدن ، مسلح به یک اژدر تک AT-1 یا APR-2 ، یک بمب هسته ای Skat ، هشت بار شارژ عمق . [2] یک Mi-14PL منفرد برای انجام آزمایش با موشک هوایی Kh-23 (تعیین ناتو AS-7 کری) به سطح مورد استفاده قرار گرفت اما به نظر نمی‌رسد که این نوع وارد خدمت شده باشد. [3]
میل-۱۴ پی‌ال ام
نسخه جنگ ضد زیر دریایی بهبود یافته با مجموعه Osmminog ASW ، با رادار جستجوی جدید ، سونار فرو رفته و کامپیوتر دیجیتال. استفاده محدود [4]
میل-۱۴ پی‌ال/آر
تبدیل دو Mi-14PŁ (نام لهستانی Mi-14PL) به نسخه جستجو و نجات ، با تجهیزات ASW برداشته شده ، در سال ۲۰۱۰ توسعه یافت. [5]
میل-۱۴ بی‌تی (ناتو Haze-B)
بالگرد جاروبرقی معادن با سیستم های ASW برداشته شده و مجهز به سیلندرهای مقابله با معادن مجهز شده است. 25-30 ساخته شده است ، با شش فروند صادر شده به آلمان شرقی و دو فروند به بلغارستان.
میل-۱۴ پی‌اس (ناتو Haze-C)
نسخه جستجو و نجات با چراغهای جستجو و درهای کشویی با بالابر. [6]
میل-۱۴ پی‌ایکس
هلیکوپتر آموزشی جستجو و نجات نیروی دریایی لهستان (تعیین غیر رسمی).
میل-۱۴ پی‌زداچ
میل-۱۴ پی‌ال نیروی دریایی لهستان در نمایشگاه Radom Air ۲۰۰۵
نسخه Firebuster دوزیست Mi-14BT. [7] قیمت تبدیل در مورد USD1M.
Mi-14PZh Eliminator III
هلیکوپترهای Mi-14BT به هواپیماهای آتش نشانی تبدیل شدند.
میل-۱۴ جی‌پی
تبدیل Mi-14PL به حمل و نقل مسافر ملکی 24-26 صندلی.
میل-۱۴پی
هلیکوپتر حمل و نقل غیرنظامی ۲۴ نفره.

کاربران

تا سال ۱۹۹۹ ، حدود ۲۳۰ مورد تحویل داده شده بود که صادرات آن به بسیاری از متحدین اتحاد جماهیر شوروی از جمله بلغارستان ، کوبا ، آلمان شرقی ، لیبی ، لهستان و سوریه انجام شد .

اپراتورهای فعلی
 گرجستان
  • نیروی هوایی گرجستان [8]
میل-۱۴ پی‌اسنیروی دریایی لهستان
 لیبی
  • نیروی هوایی لیبی [8]
 کره شمالی
  • نیروی هوایی ارتش خلق کره [8]
 لهستان
  • نیروی دریایی لهستان [8]
 جمهوری کنگو
  • نیروی دریایی کنگو [8]
 سوریه
میل-۱۴ نیروی هوایی لیبی
 اوکراین
  • نیروی دریایی اوکراین [8]
 یمن
  • نیروی هوایی یمن [8]

اپراتورهای قبلی
 بلغارستان
  • نیروی دریایی بلغارستان [9]
 کوبا
  • نیروی هوایی کوبا [9]
 آلمان شرقی
  • نیروی دریایی آلمان شرقی [10]
    میل-۱۴بی‌تی در Aerotec International
 آلمان
 روسیه
  • هواپیمایی دریایی روسیه [9]
 اتحاد جماهیر شوروی
  • هواپیمایی دریایی شوروی [12]
یوگسلاوی
  • نیروی هوایی یوگسلاوی [13]

مشخصات (Mi-14PL)

  • Data from Jane's All The World's Aircraft 1992–93[14]

    ویژگی‌های کلی
  • خدمه: 4
  • طول: ۱۸٫۳۸ متر (۶۰ فوت ۴ اینچ)
  • ارتفاع: ۶٫۹۳ متر (۲۲ فوت ۹ اینچ)
  • وزن خالی: ۱۱٬۷۵۰ کیلوگرم (۲۵٬۹۰۴ پوند)
  • بیشترین وزن برخاست: ۱۴٬۰۰۰ کیلوگرم (۳۰٬۸۶۵ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: 2 عدد turboshaft engines Klimov TV3-117MT،‏ ۱٬۴۵۴ کیلووات (۱٬۹۵۰ اسب بخار) در هر موتور
  • Main rotor diameter: ۲۱٫۲۹ متر (۶۹ فوت ۱۰ اینچ)
  • Main rotor area: ۳۵۶ متر مربع (۳٬۸۳۰ فوت مربع) *Blade section:NACA 23012[15]

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت (۱۴۳ مایل بر ساعت؛ ۱۲۴ گره)
  • Ferry range: ۱٬۱۳۵ کیلومتر (۷۰۵ مایل؛ ۶۱۳ مایل دریایی)
  • مداومت پروازی: 4 hours with maximum fuel[16]
  • حداكثر ارتفاع: ۳٬۵۰۰ متر (۱۱٬۵۰۰ فوت)

جنگ‌افزار

  • torpedoes, bomb and depth charge

منابع

یادداشت
    1. Gunston 1995, p. 238.
    2. Mladenov Air International March 2001, pp. 187–188.
    3. Mlandenov Air International March 2001, p. 188.
    4. Mladenov Air International April 2001, p. 244.
    5. Adam Gołąbek, Andrzej Wrona, Śmigłowce Mi-14PŁ/R w służbie, in: Lotnictwo Nr. 7/2011, pp. 40–47 (in Polish).
    6. Mladenov Air International April 2001, p. 245.
    7. Mladenov Air International April 2001, p. 246.
    8. "World Air Forces 2018". Flightglobal Insight. 2018. Retrieved 1 December 2017.
    9. "World Air Forces 2013" (PDF). Flightglobal Insight. 2013. Retrieved 5 April 2013.
    10. "Volksmarine Mil Mi-14 "Haze"". Retrieved 5 April 2013.
    11. "Marineflieger Mil Mi-14 "Haze"". Retrieved 5 April 2013.
    12. "World Air Forces 1987 pg. 86". flightglobal.com. Retrieved 5 April 2013.
    13. "World Air Forces 1997 pg. 71". flightglobal.com. Retrieved 5 April 2013.
    14. Lambert, Mark; Munson, Kenneth; Taylor, Michael J.H., eds. (1992). Jane's all the world's aircraft 1992–93 (83rd ed.). Coulson, Surrey, UK: Jane's Information Group. ISBN 978-0710609878.
    15. Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.
    16. http://fas.org/man/dod-101/sys/ac/row/mi-14.htm

    جستارهای وابسته

    پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میل می-۱۴ موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.