میکروسکوپ فلوئورسانس

یک میکروسکوپ فلوئورسانس، نوعی میکروسکوپ نوری است که در آن از فلوئورسانس و فسفرسانس برای مطالعه ویژگی‌های مواد آلی یا معدنی استفاده می‌شود[1]،[2].

میکروسکوپ فلوئورسانس به هر گونه میکروسکوپی اطلاق می‌شود که در آن برای ایجاد یک تصویر، از فلوئورسانس استفاده شود. ممکن است این میکروسکوپ از نوع اپی فلوئورسانس باشد که راه اندازی ساده ای دارد یا ممکن است همچون میکروسکوپ کانفوکال (confocal microscope) طراحی پیچیده تری داشته باشد. در میکروسکوپ کانفوکال، امکان بخش بندی نوری (optical sectioning) وجود دارد که این باعث می‌شود تصاویر فلوئورسانس، وضوح بهتری داشته باشد.

در سال ۲۰۱۴، جایزه نوبل شیمی به اریک بتزیگ، ویلیام اسکو مورنر و استفان هل برای ابداع میکروسکوپ فلوئورسانسی با وضوح خارق العاده (super-resolved fluorescence microscopy) اهدا شد. این میکروسکوپ نوری قادر به تصویر برداری در ابعاد نانو بود[3]،[4].

آماده سازی نمونه

به منظور آماده سازی یک نمونه مناسب برای مشاهده در زیر میکروسکوپ فلوئورسانس، نمونه باید فلوئورسنت باشد. روش‌های بسیار زیادی به منظور تهیه یک نمونه فلوئورسنت وجود دارد. اصلی‌ترین روش، نشاندار کردن با یک رنگ فلوئورسنت یا بیان یک پروتئین فلوئورسنت (در مورد نمونه‌های زیستی) است. همچنین خود نمونه نیز می‌تواند به صورت ذاتی توانایی تولید رنگ فلوئورسنت داشته باشد. به نمونه‌هایی که این قابلیت را دارند، autofluorescence گفته می‌شود[5].

این نوع میکروسکوپ در علوم زیستی ابزار قدرتمندی محسوب می‌شود و از آن برای بررسی توزیع پروتئین‌ها یا سایر مولکول‌ها در نمونه استفاده می گردد. به همین دلیل تکنیک‌های مختلفی برای رنگ آمیزی فلوئورسنت ِ نمونه‌های زیستی ابداع شده‌است.

رنگ های فلوئورسنت زیستی

رنگ‌های فلوئورسنت بسیاری برای رنگ آمیزی مولکول‌های زیستی طراحی شده‌است. برخی از این رنگ‌ها مولکول‌های کوچکی هستند که ذاتاً فلوئورسنت اند و به مولکول زیستی مورد نظر می چسبند. از جمله این رنگ‌ها می‌توان به رنگ‌های مخصوص رنگ کردن نوکلئیک اسید از جمله رنگ DAPI، Hoechst، DRAQ5 و DRAQ7 اشاره کرد. همه این رنگ‌ها به شیار کوچک دی ان ای (minor groove) متصل می‌شوند.

پروتئین های فلوئورسنت

درک نوین از ژنتیک و تکنیک‌های تغییر دهنده DNA، به دانشمندان این امکان را داده است تا پروتئین‌های دست کاری شده ژنتیکی ای تولید کنند که یک پروتئین گزارشگر فلوئورسنتی را هم همراه داشته باشد. در نتیجه محقق می‌تواند به‌طور مستقیم پروتئین مورد نظرش را فلوئورسنت کند. در این صورت امکان تعیین محل و ردیابیِ(حتی در سلول‌های زنده) پروتئین مورد نظر به‌طور مستقیم فراهم می‌شود.

نگارخانه

منابع
  1. 1- Spring KR, Davidson MW. "Introduction to Fluorescence Microscopy". Nikon MicroscopyU. Retrieved 2008-09-28.
  2. 2- "The Fluorescence Microscope". Microscopes—Help Scientists Explore Hidden Worlds. The Nobel Foundation. Retrieved 2008-09-28.
  3. Ritter, Karl; Rising, Malin (8 October 2014). "2 Americans, 1 German win chemistry Nobel". Associated Press. Retrieved 8 October 2014.
  4. 4- Chang, Kenneth (8 October 2014). "2 Americans and a German Are Awarded Nobel Prize in Chemistry". New York Times. Retrieved 8 October 2014.
  5. Spring KR, Davidson MW. "Introduction to Fluorescence Microscopy". Nikon MicroscopyU. Retrieved 2008-09-28.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.