میگوی آخوندکی

میگوی آخوندکی یا دهان‌پا از سخت‌پوستان دریایی از راسته دهان‌پایان (به انگلیسی: Stomatopoda) است. این جانوران نه میگو هستند و نه آخوندک ولی به خاطر همانندی ظاهری با این دو جانور این نام به آن‌ها داده شده‌است.

میگوی آخوندکی
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: بندپایان
زیرشاخه: سخت‌پوستان
رده: نرم‌زرهیان[1]
زیررده: سلاح‌میگویان[2]
کالمن، ۱۹۰۴
راسته: دهان‌پایان
لاتریه، ۱۸۱۷
زیرراسته‌ها، ابرخانواده‌ها و خانواده‌ها[3]

زیرراسته باستان‌دهان‌پایان[4]

ابعاد

درازای میگوهای آخوندکی به ۳۰ سانتیمتر می‌رسد البته موارد استثنایی ۳۸ سانتیمتری هم گزارش شده‌است.[5] بزرگترین میگوی آخوندکی که تاکنون گرفته شده‌است ۴۶ سانتی‌متر بود و در رودخانه ایندین در نزدیکی شهر فورت پیرس، در ایالات متحده به دام افتاد.[6]

بینایی

چشمان میگوهای آخوندکی پیچیده‌ترین چشم‌ها در قلمرو جانوری است و پیچیده‌ترین سیستم بینایی است که تاکنون کشف شده‌است.[7][8][9] ما انسان‌ها سه نوع سلول متفاوت برای دیدن اطرافمان داریم، در حالی که تعداد این سلول‌ها در میگوهای آخوندکی ۱۲ الی ۱۶ نوع است؛ و به همین دلیل می‌توانند نورها و رنگ‌هایی را ببینند که چشم انسان توانایی دیدن آن‌ها را ندارد. نور فرابنفش و فرو سرخ از این جمله است. علاوه بر این، برخی از آن‌ها می‌توانند حساسیت چشم خود را جهت سازگاری با محیط خود تنظیم کنند.[10]

چشمان آن‌ها آن‌چنان مجهز است که هم می‌تواند نور قطبیده را ببیند و هم قادر به دریافت رنگ‌های فراطیفی است.[8][11]

میگوی آخوندکی قادر است انواع مرجان‌های دریایی، طعمه‌ها یا طعمه‌خواران را از هم تشخیص دهد در صورتی که همه این‌ها ممکن است به چشم انسان به صورت هم‌رنگ دیده شوند.

شکار

میگوی آخوندکی دارای دو بازوی خم شده شبیه بازوهای آخوندک است، این بازوها می‌توانند با شتابی سریع به سمت هدف ضربه شدیدی بزنند که موجب شکستن پوسته صدف یا بیهوش شدن شکار بدون پوسته سخت شود. همچنین در گرفتن شکار مانند بازوهای آخوندک کاربرد دارند.

این آبزی برای شکار اغلب در ورودی سوراخ هایی که خود در بستر دریا حفر کرده مستقر می شود و منتظر می ماند تا شکاری نزدیک شود. وقتی که شکار مناسب در دسترس قرار گرفت ، آن را با بازوهایش گرفته و شکار می کند.

رنگ

رنگ این جانداران از انواع قهوه‌ای تا رنگ نئون روشن در انواع و اقسام زیادی دارد.

منابع
  1. Malacostraca
  2. Hoplocarida
  3. J. W. Martin & G. E. Davis (2001), An Updated Classification of the Recent Crustacea (PDF), Natural History Museum of Los Angeles, p. pp.132
  4. Archaestomatopodea
  5. James Gonser (February 14, 2003). "Large shrimp thriving in Ala Wai Canal muck". Honolulu Advertiser.
  6. "美國佛州漁民捕獲「巨蝦」 長46公分" (به Chinese). China Times. September 6, 2014. Retrieved September 2, 2015.
  7. Cronin, Thomas W.; Bok, Michael W.; Marshall, Nicholas Justin; Caldwell, Roy L. (January 6, 2014). "Filtering and polychromatic vision in mantis shrimps: themes in visible and ultraviolet vision". Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences. 369 (1636). doi:10.1098/rstb.2013.0032. eISSN 1471-2970. ISSN 0962-8436. PMID 24395960.
  8. Franklin, Amanda M. (September 4, 2013). "Mantis shrimp have the world's best eyes – but why?". The Conversation. Retrieved July 5, 2018.
  9. Milius, Susan (2012). "Mantis shrimp flub color vision test". Science News. 182 (6): 11. doi:10.1002/scin.5591820609. JSTOR 23351000.
  10. Corwin, Thomas W. (2001). "Sensory adaptation: Tunable colour vision in a mantis shrimp". Nature. 411 (6837): 547–8. doi:10.1038/35079184. PMID 11385560.
  11. Thorn, Hanne H.; How, Martin J.; Chiou, Tsyr-Huei; Marshall, Nicholas Justin (January 24, 2014). "A Different Form of Color Vision in Mantis Shrimp". Science. 334 (6169): 411–413. Bibcode:2014Sci...343..411T. doi:10.1126/science.1245824.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میگوی آخوندکی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.