نماز خوف
نماز خوف نمازی است که در شرایط ویژه از جمله ترس از دشمن و جنگ به جای انجام نمازهای یومیه تشریع شدهاست. این نماز اگر به جماعت خوانده شود، شکسته است و اگر فرادی خوانده شود، خواندن آن به صورت شکسته محل اختلاف است که در این باره غالب فقهای شیعه به شکستن نماز فتوا دادهاند.[1]
شرایط
شرایبرای مسلمانان بیم آن باشد که اگر تمام لشگریان با هم برای خواندن نماز بایستند، دشمن به آنان حمله کند.تعداد نفرات خودی به حدّی باشد که اگر دو فرقه شوند، یکی از آن دو فرقه یارای مقاومت با دشمن را داشته باشند.
- احیاج به بیتر از دو دسته کردن نمازگزاران نباشد.
چگونگی برپاد
لشکریان به دو دسته تقسیم میشوند: یک گروه در مقابل دشن قرار میگیرند و دسته دوّم برای اقتدا کردن به نماز میایستند و یک رکعت را با امام جماعت میخوانند. پس از برخاسن رای رکعت دوم، امام جماعت این رکعت را به میزانی طولانی میکند که نمازگزاران برای رکعت دوم نیت س از سجده، امام برای تشهد مینشیند و نمازگزاران جهت انجام دادن رکعت دوم برخاسته، رکعت دو را تمام میکنند و پس از تشهد به امام که تشهد را برای رسیدن دسته دوم طولانی کرده، میپیوندند و با امامجمات نماز را به اتمام میرسانند. در نماز سه رکعتی امام مخیر است که با گروه اول یک رکعت و با گروه دوم دو رکعت نماز را به جماعت بخواند یا بالعکس.[2][3]
م
- مرکز فرهنگ و معارف قرآن. فرهنگ قرآن. ۳۱ جلد.
- شرایط نماز خوف (به عربی). شرایع الاسلام، ۴ جلد. به کوشش محقق حلی.
- کیفیت نماز خوف (به عربی). تذکرة الفقهاء، ۱۴ جلد. به کوشش علامه حلی.