نوکوئورو

نوکوئورو یک آب‌سنگ حلقوی در ایالات فدرال میکرونزی است. نوکوئورو بخشی از ایالت پوناپی در ایالات فدرال میکرونزی است و پس از کاپینگامارانگی، جنوبی‌ترین آب‌سنگ حلقوی این کشور است. هر دو آن‌ها خارج از محدوده مثلث پلی‌نزی هستند.

نوکوئورو

موقعیت نوکوئورو در اقیانوس آرام

تاریخ

نوکوئورو و تالاب آن از دید ماهواره ناسا

مردم محلی می گویند که در قرن ۱۸ یک مرد و خدمه شش آن از توکلائو در جنوب اقیانوس آرام، اولین کسانی بودند که برای زندگی به نوکوئورو آمدند.[1]

بر اساس مدارک ثبت شده، اولین اروپایی وارد شده به این جزیره، افسر نیروی دریایی اسپانیا خوان باتیستا مونته ورده در ۱۸ فوریه ۱۸۰۶ فرمانده ناوچه سن رافائل از شرکت سلطنتی فیلیپین بود. به همین دلیل برای مدت طولانی در نقشه‌ها نام این جزیر به عنوان جزایر مونته ورده نوشته می‌شد.[2][3][4]

موقعیت جغرافیایی

نوکوئورو مکانی دور افتاده و بدون هیچ باند فرودگاه است و تنها هر چند ماه، یک قایق مسافری به آن رفت‌وآمد می‌کند.

مساحت

مساحت کل جزیره، از جمله تالاب آن ۴۰ کیلومترمربع (۱۵ مایل مربع) با زمینی به مساحت ۱/۷ کیلومترمربع (۰/۶۶ مایل مربع) است که به بیش از ۴۰ جزیره کوچک در شمال، شرق و جنوب تالاب، تقسیم شده‌است. تاکنون، بزرگترین آن‌ها جزیره کوچک نوکوئورو است که مرکز جمعیت و پایتخت آن است. قطر تالاب ۶ کیلومتر (۳/۷ مایل) است.

مردم

جمعیت

تا سال ۲۰۰۷، جمعیت نوکوئورو ۳۷۲ بوده هر چند صد نفر از آن‌ها در پوناپی زندگی می‌کنند.

مشاغل

ماهی‌گیری، دامداری و کشاورزی (تارو و مغز نارگیل) مشاغل اصلی مردم آن هستند. پروژه‌های اخیر به منظور کشت صدف مروارید تاهیتی و صدف چروک موفق بوده‌اند که باعث افزایش درآمد مردم جزیره شده‌است.[5][6]

تحصیل

تنها مدرسه آن ۴ کلاس دارد و کودکان بیش از ۱۴ سال برای دبیرستان خود باید به پوناپی سفر کنند.

زبان

ساکنان نوکوئورویی که یک زبان پلی‌نزیایی است صحبت می‌کنند. این زبان هم خانواده زبان‌های کاپینگامارانگی، رِنِلِسی و پیلِنی است.

گردشگری

این جزیره هیچ گردشگری به جز گاه به گاه برای عبور قایق‌های بادبانی ندارد.

پانویس

Matagi Tokelau, History and Traditions of Tokelau, USP Suva pp. 82-83
Brand, Donald D. "The Pacific Basin: A History of its Geographical Explorations" The American Geographical Society, New York, 1967, p. 141.
Sharp, Andrew The discovery of the Pacific Islands Oxford, 1960, p. 189.
Nukuoro cited as Monteverde Islands
"Round pearl seedings in Nukuoro, FSM" (PDF). SPC Pearl Oyster Information Bulletin. Secretariat of the Pacific Community (9). September 1996. Retrieved 25 November 2014.
Limtiaco, Steve (19 June 2006). "Atoll harvests black pearls". Pacific Daily News. Archived from the original on 25 November 2014. Retrieved 25 November 2014.

منابع

"Nukuoro Atoll, Federated States of Micronesia". Earth Observatory. Image of the Day. NASA. 10 July 2006. Archived from the original on 7 September 2012.
نقشه‌های جزیره
Carroll, Vern (30 September 1964). "Place Names on Nukuoro Atoll" (PDF). Atoll Research Bulletin. Washington, D.C.: National Research Council, National Academy of Science. Archived (PDF) from the original on 3 October 2015. Retrieved 8 November 2016.
Nukuoro, photographs (1969)
Los atolones occidentales de Pohnpei (Estados Federados de Micronesia). 4ª parte. (Spanish) Nukuoro, Kapingamarangi and Minto atolls.
An outline of the structure of the language of Nakuoro (Part 2, 1965), Vern Carroll, Journal of the Polynesian Society, دانشگاه آکلند.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nukuoro». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۶.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Matagi Tokelau, History and Traditions of Tokelau, USP Suva pp. 82-83

[2] Brand, Donald D. "The Pacific Basin: A History of its Geographical Explorations" The American Geographical Society, New York, 1967, p. 141.

[3] Sharp, Andrew The discovery of the Pacific Islands Oxford, 1960, p. 189.

[4] Nukuoro cited as Monteverde Islands

[5] "Round pearl seedings in Nukuoro, FSM" (PDF). SPC Pearl Oyster Information Bulletin. Secretariat of the Pacific Community (9). September 1996. Retrieved 25 November 2014.

[6] Limtiaco, Steve (19 June 2006). "Atoll harvests black pearls". Pacific Daily News. Archived from the original on 25 November 2014. Retrieved 25 November 2014.