نوک (پرنده)
نوک یا منقار نام عضوی خارجی از بدن پرندگان میباشد که برای غذا خوردن، نظافت، جابجا کردن اشیا، کاوش برای غذا، اظهار عشق و غذا دادن به جوجهها استفاده میشود. منقار همچنین به نوعی در بدن بعضی از دایناسورها، پرندهورکیان، تکسوراخیان، سرپایان، آببازسانان، بادکنکماهیان، لاکپشتها و حیواناتی دیگر وجود دارد. باید یادآور شده نوک واژه فارسی و منقار واژه عربی است.
ساختمان
نوک (منقار) دارای تنوع زیادی است. نوک (منقار) از ترکیب فک بالا و فک پایین ساخته شده است. نوک (منقار) از استخوان ساخته شده است که برای حفظ وزن در حالت پرواز، معمولاً توخالی یا پرمنفذ ساخته شده است. سطح خارجی نوک از ماده شاخی (keratin) که مو و ناخن نیز از آن ساخته شده است، درست شده است. بین لایهٔ سخت خارجی و استخوان، رگهای خونی و عصبها قرار دارند. نوک (منقار) دارای دو سوراخ میباشد که به دستگاه تنفسی متصل میباشد.[1] سوراخها معمولاً در قاعدهٔ منقار و در سطح بالایی قرار دارند. کیوی تنها پرندهای است که سوراخهای بینیاش در انتهای نوکش قرار دارد.[2] در بعضی از پرندگان سوراخهای بینی گوشتی میباشد.
پانویس
- "Respiration and Circulation". Ornithology.com. Archived from the original on 12 February 2009. Retrieved 2009-01-09.
-
- Davies, S.J.J.F. (2003). "Kiwis". in Hutchins, Michael. Grzimek's Animal Life Encyclopedia. 8 Birds I Tinamous and Ratites to Hoatzins (2 ed.). Farmington Hills, MI: Gale Group. pp. 89–90. ISBN 0-7876-5784-0.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نوک (پرنده) موجود است. |