هرمان باندی
هرمان باندی (انگلیسی: Hermann Bondi; زاده ۱ نوامبر ۱۹۱۹ – درگذشته ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۵ ) یک دانشمند در زمینه ریاضیات و کیهانشناسی فیزیکی اهل بریتانیا بود.
هرمان بوندی | |
---|---|
زادهٔ | ۱ نوامبر ۱۹۱۹ |
درگذشت | ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۵ (۸۵ سال) |
ملیت | بریتانیا |
شهروندی | بریتانیایی |
شناختهشده برای | نظریه حالت پایدار Sticky bead argument Bondi accretion Bondi k-calculus |
جایزه(ها) | انجمن سلطنتی[1] Order of the Bath |
پیشینه علمی | |
رشته(های) فعالیت | ریاضیات کیهانشناسی فیزیکی |
محل کار | دانشگاه کینگز لندن دانشگاه کمبریج |
استاد راهنما | Harold Jeffreys[1] آرتور استنلی ادینگتون[2] |
دانشجویان دکتری | Hans-Peter Künzle Félix Pirani Roger Tayler[2] |
منابع
- Roxburgh, I. W. (2007). "Hermann Bondi. 1 November 1919 — 10 September 2005". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 53: 45–61. doi:10.1098/rsbm.2007.0008. ISSN 0080-4606.
- هرمان باندی در پروژه تبارشناسی ریاضیات
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Hermann Bondi». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.