هم‌پروتئین
هِم‌پروتئین (انگلیسی: Hemeprotein) یا «هِـم پروتئین»، یک متالوپروتئین است که مشتمل بر یک کوفاکتور هِـم است که پروتئین را قادر می‌سازد، کارهایی را انجام دهد که به‌تنهایی قابل انجام نبود.[1] این بخش هِـم به‌طور دائمی از طریق پیوند کووالانسی، غیرکووالانسی یا هردو، به پروتئین متصل است.[2]
یکی از وظایف این گروه از پروتئین‌ها، «حمل اکسیژن» است. (توسط هموگلوبین، میوگلوبین، نوروگلوبین، سیتوگلوبین و لگ‌هموگلوبین). هِـم‌پروتئین‌هایی نظیر سیتوکروم پی ۴۵۰، لیگنیناز و پراکسیداز در واکنش‌های کاتالیز نقش دارند. هِـم‌پروتئین‌ها همچنین در «انتقال الکترون» در زنجیره انتقال الکترون حضور دارند. دستگاه حسی-عصبی هم به حضور برخی از این پروتئین‌ها همچون «FixL» (حس‌گر اکسیژن) و «CooA» (حس‌گر کربن مونوکسید) و گوانیلیل سیکلاز محلول (sGC) نیاز دارد. در انتها، آنزیم کاتالاز که یک هِـم‌پروتئین است، در سازگاری نقش دارد.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hemeprotein». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
- پایگاه داده‌های هِـم‌پروتئین
- Hemeproteins در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا