هوشنگ اعظمی لرستانی
هوشنگ اعظمی لرستانی (۱۳۱۵، لرستان – ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۵، تهران) پزشک و فعال سیاسی لرستانی وی به دلیل عقاید ملی‌گرایانه و تمایلات چپ بارها توسط سازمان ساواک دستگیر شد. هوشنگ اعظمی که از ایل بیرانوند است،[1] سال ۱۳۵۵ در جریان درگیری مسلحانه با مأموران ساواک کشته شد.[2]
هوشنگ اعظمی لرستانی | |
|---|---|
 | |
| پزشک | |
| پس از | ۱۳۵۷ |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | هوشنگ اعظمی لرستانی ۱۳۱۵ خرم‌آباد، لرستان، ایران |
| دکتر هوشنگ اعظمی | |
| درگذشته | ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۵ تهران، ایران |
| حزب سیاسی | سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران |
| همسر(ان) | فریده کمالوند |
| فرزندان | شیرین |
| پیشه | مبارزه مسلحانه با حکومت پهلوی |
زندگی
دکتر هوشنگ اعظمی در سال ۱۳۱۵ در مشهد متولد شد.در بدو تولد، پدر او مرتضی اعظمی دستگیر و به همراه همه اعضای خانواده در کلات نادری تحت نظر قرار گرفتند. در سال ۱۳۲۰، پس از تبعید رضا شاه، پدر هوشنگ اعظمی از زندان آزاد و همراه خانواده به لرستان بازگشتند.
هوشنگ اعظمی در سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۲ به مبارزه سیاسی روی آورد. در سال ۱۳۳۷ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مشغول تحصیل شد. در دوران دانشجویی بین سال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۲ با سازمان دانشجویان جبهه ملی همکاری می‌کرد، که در این دوره چندین بار توسط حکومت پهلوی دستگیر و راهی زندان شد.هوشنگ در این مقطع با گروه بیژن جزنی آشنا می‌شود و نقش برجسته‌ای در متشکل کردن مبارزان انقلابی استان لرستان ایفا می‌کند. به‌دنبال دستگیری بیژن جزنی و یارانش در تهران، او مبارزات را ادامه می‌دهد. در تابستان سال ۱۳۴۹، دوباره دستگیر و به زندان قزل قلعه تهران منتقل گردید که پس از چندین ماه آزاد شد.
مرگ
.jpg.webp)
هوشنگ اعظمی در خرداد سال ۱۳۵۳، با آغاز مبارزه مسلحانه، در کوه‌های لرستان مخفی و در ۲۵ اردیبهشت سال ۱۳۵۵ در یک درگیری با نیروهای ساواک کشته شد. ساواک به دلیل جلوگیری از شورش احتمالی مردم در لرستان خبر مرگ وی را اعلام نکرد و این مسئله باعث شد چند ماه پس از انقلاب ۱۳۵۷، در اسناد بدست آمده زمان و نحوه مرگ وی مشخص شود.
کتاب «یادهای ماندگار»
فریده کمالوند، همسر دکتر هوشنگ اعظمی، در کتابی با عنوان «یادهای ماندگار: خاطرات من و همسرم، دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی» به شرح زندگی و مبارزات سیاسی همسرش پرداخته‌است. این کتاب از نظر صاحب نظران بیشتر به عنوان خاطرات زندگی کمالوند مطرح است
یادبود
در روزهای ابتدای انقلاب بهمن ۱۳۵۷، مردم نام بیمارستان شهدای عشایر را که تا پیش از آن، بیمارستان ساسان نامیده می‌شد، در بزرگداشت هوشنگ اعظمی لرستانی به بیمارستان دکتر هوشنگ اعظمی تغییر دادند. با این حال پس از مدتی با استقرار نیروهای مذهبی، نام هوشنگ اعظمی از روی بیمارستان برداشته و بیمارستان به نام شهدای عشایر نامیده شد.[3]
منابع
- «فهرست طایفه‌های لرستان». اداره کل امور عشایر استان لرستان. دریافت‌شده در ۱۰ آبان ۱۳۹۳.
- «بررسی کتاب «یادهای ماندگار» نوشته فریده کمالوند». iran-newspaper. ۲۷ اسفند ۱۳۸۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژانویه ۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۱.
- پایگاه خبری یافته: بیمارستان شهدا عشایر خرم‌آباد ۱۳۴۹، نوشته‌شده در ۳ شهریور ۱۳۹۳؛ بازدید در ۱۶ بهمن ۱۳۹۶.