هیپوآلبومینمی
هیپوآلبومینمی (به انگلیسی: Hypoalbuminemia) در پزشکی به پایین بودن غلظت سرمی آلبومین در خون اشاره دارد ؛ که به‌طور معمول کمتر از ۳/۵ گرم بر دسی‌لیتر (محدوده طبیعی آلبومین پلاسما (۳٫۵ - ۵٫۰ g/dL)) تعریف می‌گردد.
| هیپوآلبومینمی | |
|---|---|
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| تخصص | غدد درون ریز و متابولیسم |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | E88.0 |
| آی‌سی‌دی-9-CM | 273.8 |
| دادگان بیماری‌ها | 31324 |
| ئی‌مدیسین | med/۱۱۱۶ |
| سمپ | D034141 |
بیماریزایی
هیپوآلبومینی اغلب بخشی از هیپوپروتئینمی است. چون آلبومین در کبد ساخته می‌شود اصلیترین دلیل هیپوآلبومینمی اختلالات کبدی مانند سیروز و هپاتیت مزمن است. سوءتغذیه و دفع کلیوی پروتئین (سندرم نفروتیک) سایر علل هیپوآلبومینمی هستند.
علائم
علائم هیپوآلبومینمی عبارتند از خیز منتشر که ناشی از کاهش فشار انکوتیک می‌باشد.
جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.