وای-فای

وای-فای (به انگلیسی: Wi-Fi)، نامی تجاری است که توسط «اتحادیهٔ وای-فای (Wi-Fi Alliance)» ثبت شده و علامتی است که این اتحادیه به محصولاتی که مورد تأیید این اتحادیه جهت کار در شبکه محلی بی‌سیم تحت استاندارد IEEE۸۰۲٫۱۱ می‌باشد، اعطا می‌کند.

نماد وای-فای در پارک ملی نیویورک

با فناوری اتحادیهٔ «وای-فای» ارتباطی با قدرتی بیشتر از بلوتوث ایجاد می‌شود. ارتباط وای-فای بیشتر برای ارتباط با شبکهٔ اینترنت به‌صورت بی‌سیم به کار می‌رود و همین امر باعث محبوبیت بسیار زیاد آن گردیده و با استفاده از این فناوری به‌راحتی در مسافرت، هواپیما یا هتل می‌توان از طریق رایانهٔ همراه به اینترنت متصل شد. وای-فای که همان استاندارد IEEE۸۰۲٫۱۱ است در مدل‌های ۸۰۲٫۱۱g و ۸۰۲٫۱۱b مورد استفاده قرار می‌گیرد و استاندارد اصلی آن IEEE802.11b می‌باشد. در این مدل حداکثر سرعت انتقال داده‌ها ۱۱Mbps است و از فرکانس رادیویی ۲.۴ گیگاهرتز استفاده می‌کند. برای سرعت بخشیدن به این استاندارد مدل دیگری نیز به نام ۸۰۲٫۱۱n ایجاد شده که سرعت انتقال را حداقل تا ۲۰۰Mbps افزایش می‌دهد. افزایش سرعت در ۸۰۲٫۱۱n به‌دلیل استفاده از سیستم‌های چند آنتنه (MIMO)، استفاده هم‌زمان از دو محدوده فرکانسی ۲٫۴ و ۵ گیگاهرتز، و برخی تکنیک‌های خاص در دسترسی محیط (Medium Access-MAC) است. برد وای-فای در حدود ۲۰ متر است. en:Wi-Fi امروزه شخص برای استفاده از این نوع ارتباط بیشتر با موبایل و تبلت‌های خود که دارای این نوع خدمات است استفاده می‌کنند؛ البته اغلب لپ‌تاپ‌های امروزی نیز دارای آن هستند. کسانیکه می‌خواهند این را بر روی رایانهٔ خود داشته باشند باید ابتدا یک مودم وای-فای را تهیه کنند. سپس با استفاده دانگِل وای‌فای که مانند یک سخت‌افزار بر سیستم او نصب می‌شود و توانایی دریافت و ارسال امواج را هم دارا می‌شود.

تاریخچه نام

شرکت «وای فای» (امروزه مضافاً: اتحادیه وای فای) قصد دارد با آن به نام اختصاری معروف و قدیمی «HiFi» (به معنای وفاداری یا شباهت زیاد به اصل) تلویحاً اشاره کند تا در ذهن مصرف‌کننده مخفف عبارت «Wireless Fidelity» تداعی شود. نام اولیه و رسمی این فناوری WLAN (شبکه محلی بی‌سیم) است که مخفف جمله «Wireless Local Area Network» می‌باشد. این نام به مرور زمان و با تبلیغات قوی شرکت وای فای در سطح بازار کمتر استفاده می‌شود. «وای فای» برعکس «های فای» مخفف کلمات یک جمله نیست و برای خود یک لغت مستقل مصنوعی محسوب می‌شود.[1]

امنیت

می‌توان گفت امنیت شبکه بی‌سیم (وای-فای) نسبت به شبکه سیمی پایین‌تر است؛ زیرا:

  • بعضی افراد با نحوه صحیح پیکربندی وای-فای آشنایی ندارند و از الگوریتمهای رمزگذاری قدیمی، مانند محرمانگی معادل سیمی(WEP) استفاده می‌کنند. الگوریتم رمزگذاری WEP یکی از ضعیف‌ترین روش‌های رمزگذاری است. این نوع رمزگذاری را نسبت به طول رمز و ترافیک شبکه می‌توان در مدت نسبتاً کوتاهی شکست. برخی از نسخه‌های WPS هم از امنیت خوبی برخوردار نیستند. و نیاز به مخفی کردن پین با برداشتن تیک WPS در تنظیمات مودم است
    • در وای-فای شنود اطلاعات نیاز به سخت‌افزار پیچیده‌ای ندارد و از دور امکان‌پذیر است؛ زیرا سیگنال‌های وای-فای در فضا پخش می‌شوند. یکی از این روش‌های متداول Sniffing است و از معروف‌ترین نرم‌افزارهای تحت ویندوز برای Sniff شبکه، Cain نام دارد. البته شنود در این روش زمانی اجرا خواهد شد که نفوذگر به شبکه بی‌سیم متصل باشد. روش دیگر نیز ساخت یک نقطهٔ دسترسی بی‌سیم جعلی است.
  • یکی از روش‌های نفوذ استفاده از دو ابزار تحت ویندوز به نام‌های Donpor و JumpStart و اندروید Andro Donporو WPA WPS TESTER و … می‌باشد که با استفاده از این نرم‌افزارها می‌توان به راحتی و در یک زمان کوتاه شبکه وای فای را هک و به آن نفوذ نمود. در این روش که از یک Bug امنیتی در استاندارد WPS مودم یا AP شما استفاده می‌شود، قادر به یافتن پیچیده‌ترین رمزها در کمتر از یک دقیقه می‌باشد. استاندارد WPS مکانیزم امنیتی شبکه‌های Wi-Fi (وای فای) می‌باشد که جهت سهولت اتصال کاربر به APها و مودم‌های وایرلس مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • با استفاده از نرم‌افزار و سخت‌افزارهای مسدودکننده (WIFI jammer)، نفوذگر بدون نیاز به رمز عبور توانایی قطع ارتباط وای-فای را دارد.

جستارهای وابسته

منابع
  1. آروین رایانه_ چاپ نشر نی_صفحه25

History of Wireless

How Wi-Fi Roaming Really Works

ویکی‌پدیا انگلیسی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ وای-فای موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.