پرواز شماره ۱۸۵ سیلک ایر

پرواز شماره ۱۸۵ سیلک ایر (انگلیسی: SilkAir Flight 185‎) پرواز مسافری برنامه‌ریزی شده شرکت سیلک ایر از مبداء جاکارتا، اندونزی، به مقصد سنگاپور در تاریخ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۷ میلادی که در رودخانه موس در نزدیکی پالمبنگ در جنوب سوماترا ، اندونزی، سقوط کرد و تمام ۹۷ مسافر و هفت خدمه پرواز در این سانحه کشته شدند .

پرواز شماره ۱۸۵ سیلک ایر
بوئینگ ۳۰۰-۷۳۷ مشابه هواپیمای موضوع حادثه
خلاصه سانحه
تاریخ۱۹ دسامبر ۱۹۹۷
علتمورد مناقشه
«فرضیه NTSB»:خود-دیگرکشی
«فرضیه NTSC»:عدم وجود شواهدقاطع برای تعیین علت
«فرضیه دادگاه لس آنجلس»:نقص مکانیکی سوپاپ درایو واحد کنترل قدرت
محل حادثهرودخانه موس, پالمبنگ, اندونزی
مسافرین۹۷
خدمه۷
مجروحین۰
کشته‌شدگان۱۰۴ (همه)
بازماندگان۰
نوع  هواپیمابوئینگ ۳۰۰-۷۳۷
استفاده‌کنندهسیلک ایر
شماره دم۹V-TRF
مبدافرودگاه بین‌المللی سوکارنو-هتا، جاکارتا، اندونزی
مقصدفرودگاه چانگی سنگاپور، سنگاپور
اشیا و بقایای هواپیمای سانحه دیده ،جمع آوری شده از رودخانه پالمبنگ

بررسی و مناقشه علل سقوط

این موضوع توسط دو سازمان مستقل مورد بررسی قرار گرفت [1] و در مورد علت سقوط اختلاف نظر اساسی وجود دارد . کمیته ملی ایمنی حمل و نقل اندونزی (NTSC) به رهبری استادیار مهندسی : «اُتارجو دیران» در گزارش خود اعلام کرد علت قطعی سقوط را به دلیل از بین رفتن شواهد ، نمیتوان دقیقاً اعلام کرد.با توجه به اینکه این هواپیما توسط شرکت «بوئینگ» در ایالات متحده ساخته شده نمایندگان انجمن ایمنی حمل و نقل ملی ایالات متحده (NTSB) نیز در این تحقیقات شرکت کردند . مسؤل ایمنی حمل و نقل ایالات متحده ، «گِرگ فیت»، از تفسیر اطلاعات جعبه سیاه نتیجه گرفت:سقوط ناشی از کنترل عمدی پرواز و به احتمال زیاد توسط کاپیتان انجام شده‌است . پس از تحقیقات مستقل و محرمانه هیئت عالی دادگاه لس آنجلس دربارهٔ سانحه، بدون لحاظ کردن نتیجه گیری‌های NTSB، تصمیم بر این شد تا علت عمده این سقوط را در علل حادثه دیگر بوئینگ‌های مشابه پیدا کنند. این نقص که قبلاً باعث حادثه در ۷۳۷‌های مشابه شده بود شامل معیوب بودن دریچه درایو در واحد کنترل قدرت (PCU) بوده که باعث عدم اعمال کنترل بر سکان هواپیما شده و این مورد بایستی توسط انجمن ایمنی حمل و نقل(NTSB) و تولید کننده مورد بررسی قرار گیرد و در نهایت سلامت قطعه تأیید و عدم وجود نقص اعلام شد اما بررسی مجدد توسط محققان مستقل و اسکن میکروسکوپ الکترونی منجر به اعلام این نتیجه شد که ممکن است نقص موردی در واحد کنترل قدرت، باعث سخت و غیرقابل کنترل شدن (بیش از حد توان خلبان) فرمانهای کنترل شده و این امر منجر به سقوط شود . تولید کننده کنترل سکان هواپیما و خانواده های آسیب دیده، بعد به یک توافق خارج از دادگاه رسیدند. پرواز ۱۸۵ سیلک ایر ، چهارمین سانحه بزرگ منجر به مرگ در خطوط هوایی اندونزی پس از پرواز شماره ۱۵۲ گارودا اندونزی ، پرواز شماره ۸۵۰۱ هواپیمایی ایرآسیا اندونزی ، و پرواز شماره ۰۹۱ خطوط هوایی ماندالا میباشد.

مسافرین و خدمه

جلسه مطبوعاتی سیلک ایر در ۱۹ دسامبر ۱۹۹۷ میلادی به ملیت تعدادی از مسافرها اشاره کرد و روز پس از آن جزئیات خدمه و مسافرها را با جزئیات کامل اعلام کرد.

تصویر گرافیکی بررسی سقوط پرواز ۱۸۵ سیلک ایر
ملیت قربانیان
ملیت مسافرها خدمه جمع
 سنگاپور۴۰۶۴۶
 اندونزی۲۳۰۲۳
 مالزی۱۰۰۱۰
 ایالات متحده۵۰۵
 فرانسه۵۰۵
 آلمان۴۰۴
 بریتانیا۳۰۳
 ژاپن۲۰۲
 بوسنی و هرزگوین۱۰۱
 اتریش۱۰۱
 هند۱۰۱
 تایوان۱۰۱
 استرالیا۱۰۱
 نیوزلند۰۱۱
مجموع ۹۷ ۷ ۱۰۴

منابع
  1. http://aviationknowledge.wikidot.com/asi:silkair-flight-185:pilot-suicide

سایر منابع

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پرواز شماره ۱۸۵ سیلک ایر موجود است.
تصاویر بیرونی
Picture of the SilkAir Boeing 737-36N aircraft which crashed (From www.airliners.net)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.