پیتای پرسروصدا

پیتای پرسروصدا (نام علمی: Pitta versicolor) گونه‌ای پرنده از تیرهٔ پیتا است. پیتای پر سر و صدا در شرق استرالیا و جنوب گینه نو پیدا می‌شود. غذای این پرنده کرم خاکی ،حشره و حلزون است. زیستگاه طبیعی این پرنده جنگل‌های مناطق معتدل، جنگل‌های گرمسیری و اکوسیستم‌های موجود در کوه‌های مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری است.

Filozoa

پیتای پرسروصدا
وضعیت بقا
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: گنجشک‌سانان
تیره: Pittidae
سرده: Pitta
گونه: P. versicolor
نام علمی
Pitta versicolor

توصیف

طول پیتای پرسروصدا ۱۹ تا ۲۱ سانتی‌متر است. وزن نرها ۷۰ الی ۱۱۲ گرم و ماده‌ها ۷۰ الی ۱۲۸ گرم است.[2] پیتای پرسروصدا پرنده‌ای رنگارنگ است. این پرنده نوکی سیاه و پشت گردن و سری خرمایی رنگ دارد. بال‌ها سبز هستند و لبهٔ جلویی فیروزه ای دارند و پشت شان هم سبز است. گلو، سینه و شکمشان به رنگ زرد لیمویی است. دم‌شان سیاهرنگ و پوشپرهای زیر دم‌شان برنگ نارنجی متمایل به قرمز است.[3]

پرنده‌های جوان‌تر شبیه مسن‌ترها ولی تیره‌تر، با بالهایی به رنگ سبز زیتونی، سینه، گلو و چانه به رنگ خاکستری کم‌رنگ، هستند. پایین پرهای خرمایی رنگ سر با رنگ سیاه پوشیده شده‌است و پوشپرهای بال اندکی آبی رنگ هستند.[4]

توزیع و زیستگاه

پیتای پرسروصدا در زیستگاه‌های جنگل در امتداد سواحل شرقی استرالیا یافت می‌شود. محدوده پروزش آن از جزایر تنگه تورس و نوک شمالی شبه‌جزیره کیپ یورک تا نیو ساوت ولز/ مرز ویکتوریا گسترش می‌یابد. این پرنده عمدتاً در جنگل‌های بارانی زندگی می‌کند اما گاهی اوقات در جنگل‌های خشک و خالی هم دیده می‌شود.[3] خارج از استرالیا آن‌ها ممکن است در گینه نو، جایی که آنها احتمالاً کم گزارش‌شده و مهاجران زمستانی هستند، هم دیده شوند.[5] همچنین گفته شده‌است که آنها در جنوب گینه نو هم تولیدومثل می‌کنند.[4]

رفتار
پیتا از پوسته شکسته حلزون خاکی به عنوان «سندان» استفاده می‌کند.

پیتای پرسروصدا پرنده‌ای خجالتی است و اغلب بیش از دیده شدن پرنده صدایش شنیده می‌شود. به همین دلیل گفته شده‌است که اغلب این گونه هنگام شنیده نشدن صدایشان نادیده گرفته می‌شوند.[5]

صدا

صدای پیتا اغلب صبح و با اوج ثانویه‌ای در اطراف ظهر شنیده می‌شود. صدایش بعدازظهر، پیش از اوج گرفتن در غروب، دوباره کاهش می‌یابد. آن‌ها شب هم آواز می‌خوانند. به‌طور فصلی، آن‌ها در فصل جفت‌گیری آواز می‌خوانند و تقریباً بین ماه مارس تا اوت هیچ صدایی از آن‌ها شنیده نمی‌شود.[6]

صدای آن‌ها معمولاً دو بار تکرار می‌شود و شامل توالی سه نت صعودی است.[3][7]

منابع
  1. "Pitta versicolor". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. International Union for Conservation of Nature. 2012. Retrieved 26 November 2013.
  2. Erritzoe, J (2013). del Hoyo, Josep; Elliott, Andrew; Sargatal, Jordi; Christie, David A; de Juana, Eduardo, eds. "Noisy Pitta (Pitta versicolor)". Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions. Retrieved 28 May 2017. (نیاز به اشتراک (کمک)).
  3. Nielsen, Lloyd (1991). "Noisy Pitta (Pitta versicolor)". Birds of Lamington National Park. Archived from the original on 9 April 2013. Retrieved 2012-12-12.
  4. Erritzoe, J.; Erritzoe, H. B. (1998). Pittas of the World: A Monograph on the Pitta Family. Cambridge: Lutterworth Press. pp. 154–159. ISBN 0-7188-2961-1.
  5. Bell, H. L. (1968). "The Noisy Pitta in New Guinea". Emu. 68 (1): 92–94. doi:10.1071/mu968092c.
  6. Woodall, Peter F. (1997). "Seasonal and Diurnal Variation in the Calls of the Noisy Pitta Pitta versicolor, Eastern Whipbird Psophodes olivaceus and Green Catbird Ailuroedus crassirostris in Brisbane Forest Park, Queensland". Emu. 97 (2): 121–125. doi:10.1071/MU97015.
  7. "Noisy Pitta (Pitta versicolor)". OzAnimals.com. Retrieved 2012-12-13.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پیتای پرسروصدا موجود است.
اطلاعات مرتبط در ویکی‌گونه: پیتای پر سر و صدا
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.