پیست ژیل ویلنوو
پیست ژیل ویلنوو (به انگلیسی: Circuit Gilles Villeneuve) یک میدان مسابقه است که در مونترآل، در کشور کانادا قرار دارد. از این پیست برای برگزاری جایزه بزرگ کانادا، که یکی از سری گراند پری‌های مسابقات قهرمانی جهان فرمول یک است، استفاده می‌شود. پیست ژیل ویلنوو گنجایش کافی برای میزبانی ۱۰۰٬۰۰۰ نفر تماشاگر را دارد.
 | |
| موقعیت | مونترآل، کبک، کانادا |
|---|---|
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۵:۰۰- |
| مختصات | ۴۵°۳۰′۲٫۰۸″ شمالی ۷۳°۳۱′۲۰٫۸۶″ غربی |
| ظرفیت | ۱۰۰٬۰۰۰ نفر |
| درجه | ۱ |
| رویدادهای مهم | فرمول یک جایزه بزرگ کانادا (۱۹۷۸–۱۹۸۶، ۱۹۸۸–۲۰۰۸، ۲۰۱۰–اکنون) |
| پیست جایزه بزرگ (۲۰۰۲–اکنون) | |
| طول | ۴٫۳۶۱ کیلومتر (۲٫۷۱ مایل) |
| پیچ‌ها | ۱۴ |
| رکورد دور | ۱:۱۳٫۰۷۸ ( والتری بوتاس، مرسدس، اف۱ دبلیو۱۰ ئی‌کیو پاور+، ۲۰۱۹) |
| پیست جایزه بزرگ (۱۹۹۶–۲۰۰۱) | |
| طول | ۴٫۴۲۱ کیلومتر (۲٫۷۴۷ مایل) |
| پیچ‌ها | ۱۳ |
| رکورد دور | ۱:۱۷٫۲۰۵ ( رالف شوماخر، ویلیامز-ب‌ام‌و، ۲۰۰۱) |
| پیست جایزه بزرگ (۱۹۹۴–۱۹۹۵) | |
| طول | ۴٫۴۵۰ کیلومتر (۲٫۷۸۱ مایل) |
| پیچ‌ها | ۲۰ |
| رکورد دور | ۱:۲۸٫۹۲۷ ( میشائیل شوماخر، بنتون-فورد، ۱۹۹۴) |
| پیست جایزه بزرگ (۱۹۸۸–۱۹۹۳) | |
| طول | ۴٫۴۳۰ کیلومتر (۲٫۷۵۳ مایل) |
| پیچ‌ها | ۱۷ |
| رکورد دور | ۱:۲۱٫۵۰۰ ( میشائیل شوماخر، بنتون-فورد، ۱۹۹۳) |
| پیست جایزه بزرگ (۱۹۷۸–۱۹۸۷) | |
| طول | ۴٫۴۱ کیلومتر (۲٫۷۴ مایل) |
| پیچ‌ها | ۱۹ |
| رکورد دور | ۱:۲۵٫۴۴۳ ( نلسون پیکه، ویلیامز-هوندا، ۱۹۸۶) |
پیکربندی کنونی این پیست از ۱۴ پیچ تشکیل شده و طول آن برابر با ۴٫۳۶۱ کیلومتر (۲٫۷۱۰ مایل) است.
فرمول یک در مونترآل
این پیست اولین بار در سال ۱۹۷۸ میزبان مسابقات جایزه بزرگ کانادا شد. در مسابقهٔ آن سال، ژیل ویلنوو توانست یک پیروزی را برای فراری کسب کند. این گراند پری به سرعت تبدیل به یکی از مسابقه‌های ثابت در تقویم فرمول یک شد و از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۹، به‌جز سال ۱۹۸۷، هر سال یک مسابقه در این پیست برگزار شد.[1]
این رویداد که در اواخر سپتامبر برگزار شد، در تقویم فصل ۱۹۸۲ به اواسط ژوئن، یعنی به زمان فعلی خود منتقل شد. پیست ژیل ویلنوو طی سال‌های فعالیت خود، میزبان چندین مسابقهٔ بزرگ نظیر مسابقات نسکار نیز بوده‌است.[2] با این حال، این مسابقه پس از دو دهه برگزاری بدون وقفه، از تقویم فرمول یک ۲۰۰۹ حذف شد و جایزه بزرگ ابوظبی جایگزین آن شد.[3] در ۲۷ نوامبر ۲۰۰۹، مقامات منطقه و برگزارکنندگان جایزه بزرگ کانادا اعلام کردند که با مقامات فرمول یک توافق کرده و قرارداد ۵ ساله جدیدی را امضا کرده‌اند که شامل حضور در فصل‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ می‌شود.[4][5]
مسابقهٔ ۲۰۱۱ که در ۱۲ ژوئن در این پیست برگزار شد، به‌دلیل تأخیر طولانی به‌واسطهٔ بارش باران، طولانی‌ترین گراند پری برگزارشده در تاریخ فرمول یک بود.[6]
تاریخچه پیست
این پیست در ابتدا پیست ایله نوتردام (به‌معنی پیست جزیرهٔ نوتردام) نام داشت،[7] در وسط رودخانه سن‌لوران ساخته شد و در سال ۱۹۸۲ و پس از مرگ ژیل ویلنوو، نام این پیست به‌افتخار او به پیست ژیل ویلنوو تغییر یافت.[8][9] ساخت این پیست در سال ۱۹۷۸ آغاز شد و در همان سال نیز به‌اتمام رسید. جایزه بزرگ کانادا پیش از ساخت این پیست برای مدت ۱۰ سال بخشی از مسابقات جهانی فرمول یک بود. ۸ مسابقهٔ این جایزه بزرگ در پیست موسپورت پارک در نزدیکی تورنتو برگزار شد و در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۹ نیز پیست مون-ترومبلان میزبان این مسابقات بود. با توجه به نگرانی‌هایی که برای مسابقهٔ سال ۱۹۷۷ در خصوص این پیست مطرح شده‌بود، تصمیم بر این شد که این مسابقه به پیست جدیدی در مونترآل منتقل شود.[9]
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Circuit Gilles Villeneuve». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۲۱.
- "How Montreal's Circuit Gilles Villeneuve was born in a half-hour". Driving. 2019-05-27. Retrieved 2021-02-21.
- «Circuit Gilles Villenueve». RacingCircuits.info (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۲۱.
- "Canada loses its Grand Prix". France 24. 2008-10-07. Retrieved 2021-02-21.
- "Formula 1 News, Live Grand Prix Updates, Videos, Drivers and Results - ESPN". ESPN.com. Retrieved 2021-02-21.
- Austen, Ian (2009-11-27). "Montreal Grand Prix Is Back On for 2010". Wheels Blog. Retrieved 2021-02-21.
- "Button scores tenth win in longest ever race · RaceFans". RaceFans. 2011-06-13. Retrieved 2021-02-21.
- Automobile Year, 1978/79, page 235
- «Circuit Gilles Villenueve». RacingCircuits.info (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۲۱.
- Peter Higham, The Guinness Guide to International Motor Racing, 1995, Page 362
