ژوزه ادوآردو دوس سانتوس

ژوزه ادوآردو دوس سانتوس (پرتغالی: José Eduardo dos Santos‎ زاده ۲۸ اوت ۱۹۴۲)[4] سیاستمدار آنگولایی و رئیس‌جمهور این کشور از ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۷ بود. او فرمانده کل قوای مسلح آنگولا و رئیس جنبش ملی آزادیبخش آنگولا، ام‌پی‌ال‌ای است. حزبی که از زمان استقلال این کشور در ۱۹۷۵ بر آن حکومت می‌کند.[5]

ژوزه ادوآردو دوس سانتوس
دومین رئیس‌جمهور آنگولا
مشغول به کار
۱۰ سپتامبر ۱۹۷۹ – ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۷
کفیل: ۱۰ سپتامبر ۱۹۷۹ – ۲۱ سپتامبر ۱۹۷۹
نخست‌وزیرفرناندو ژوزه دی فرانکا دیاز ون-دونم
مارکولینو موکو
فرناندو ژوزه دی فرانکا دیاز ون-دونم
فرناندو دا پیداده دیاز دوس سانتوس
پائولو کاسوما[1]
معاون رئیس‌جمهورفرناندو دا پیداده دیاز دوس سانتوس
مانوئل ویسنته
پس ازآگوستینیو نتو
پیش ازجوئون لوورنسو
فرمانده کل قوای مسلح آنگولا
اطلاعات شخصی
زاده۲۸ اوت ۱۹۴۲ ‏(۷۸ سال)
لواندا، استان ماورابحار آنگولا، پرتغال[2]
حزب سیاسیجنبش خلق برای آزادی آنگولا-حزب کار
همسر(ان)آنا پائولا (زن سوم)
محل تحصیلآکادمی دولتی نفت آذربایجان
دینکاتولیک رومی[3]

دوس‌سانتوس با استقلال آنگولا در سال ۱۹۷۵ میلادی، وزیر امور خارجه دولت انتخابی شد. او در سال ۱۹۷۸ میلادی وزیر طرح و برنامه کشور شد و به دنبال مرگ «آنتونیو آگوستینو نتو»، دوسانتوس در ۱۰ سپتامبر ۱۹۷۹ میلادی به ریاست جمهوری آنگولا رسید و تا ۲۰۱۷ در همین منصب بود.

دوس‌سانتوس در سال ۱۹۹۱ میلادی با معترضان داخلی، که اختلاف با آن‌ها به درگیری و جنگ‌های داخلی هم منجر شده بود، پیمان آشتی بست و قرار شد که نخستین انتخابات در سال ۱۹۹۲ میلادی برگزار شود. مهمترین گروه مخالفان که خواستار به قدرت رسیدن به جای حزب ام‌پی‌ال‌ای بودند، حزب یونیتا بود. انتخابات در وقت مقرر انجام شد و با تأیید سازمان ملل و دیگر ناظران بین‌المللی، ام‌پی‌ال‌ای حزب حاکم و دوس‌سانتوس رئیس‌جمهور آنگولا شد. البته یونیتا همچنان به اعتراضات خود ادامه داد و نتایج انتخابات را نپذیرفت به همین دلیل بار دیگر کشور به صحنه درگیری تبدیل شد. دوس‌سانتوس برای بازگرداندن کشور به حالت آرامش اقدام نمود و از سازمان ملل، آمریکا، روسیه و پرتغال برای حل این بحران استفاده کرد.[6]

نتیجه این اقدامات آن بود که در نوامبر ۱۹۹۴ میلادی پیمان لوساکا میان دولت و حزب یونیتا منعقد گردید. بعد از ایجاد آرامش داخلی نسبی، در سپتامبر سال ۱۹۹۵ میلادی، در پی اقدامات و طرح‌های دوس‌سانتوس برای بازسازی کشور و تقویت زیرساخت‌ها، نمایندگانی را برای جلب پشتیبانی جامعه بین‌الملل به بروکسل فرستاد. ناآرامی‌های داخلی آنگولا تا سال ۲۰۰۲ میلادی نیز ادامه یافت. اما با کشته شدن جوناس ساویمبی، رهبر حزب یونیتا، توسط ارتش آنگولا در سال ۲۰۰۲ میلادی، اعضای دیگر این حزب دست از مبارزه برداشتند و صلح نمودند. حزب یونیتا در سال ۱۹۹۳ میلادی توسط آمریکا به رسمیت شناخته شده بود. از اقدامات دوس‌سانتوس می‌توان به لغو مجازات اعدام و تغییر بخشی از قانون اساسی اشاره نمود.[6]

دوسانتوس در سال ۲۰۰۱ میلادی اعلام کرده بود که در انتخابات شرکت نمی‌کند، اما بار دیگر در سال ۲۰۰۳ میلادی به عنوان رهبر حزب حاکم و رئیس‌جمهور آنگولا معرفی شد.

منابع
  1. Position abolished in 2010.
  2. José Eduardo dos Santos: Biography from. Answers.com. Retrieved on 2011-01-09.
  3. غسل اعمید یافته ولی مناسک مذهبی را انجام نمی‌دهد
  4. W. Martin James and Susan Herlin Broadhead, Historical Dictionary of Angola (2004), Scarecrow Press, page 145.
  5. "Introduction::Angola".
  6. مؤسسه مطالعاتی و تحقیقاتی آفران: شخصیت‌های آفریقا> آنگولا بایگانی‌شده در ۵ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. بازدید: اوت ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.