کارگران صنعتی جهان

کارگران صنعتی جهان (به انگلیسی: Industrial Workers of the World) (IWW) که اعضای آن معمولاً " Wobblies " نامیده می‌شوند، یک اتحادیه بین‌المللی کارگری است که در سال ۱۹۰۵ در شیکاگو، ایلینوی، در ایالات متحده تأسیس شد. اتحادیه اتحادیه عمومی را با اتحادیه صنعتی ترکیب می‌کند، زیرا اتحادیه ای عمومی است و بین صنایع مختلفی که اعضای آن را به کار می‌گیرند تقسیم شده‌است. فلسفه و تاکتیک‌های این اتحادیه به عنوان "اتحاد صنعتی انقلابی" با روابط به توصیف، سوسیالیستی، سندیکالیستی و آنارشیستی جنبش کارگری است.

IWW
نام کاملکارگران صنعتی جهان
تأسیس۲۷ ژوئن ۱۹۰۵ (۱۹۰۵-۰۶-27)[1][2]
اعضا▲ ۹٬۳۵۱[persian-alpha 1]
کشوربین‌المللی
افراد کلیدی § Notable members
محل ستادشیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده
وب‌گاهwww.iww.org

در دهه ۱۹۱۰ و اوایل دهه ۱۹۲۰، کارگران صنعتی جهان به بسیاری از اهداف کوتاه مدت خود، به ویژه در غرب آمریکا، دست یافت و خطوط صنفی و صنفی سنتی را برای سازماندهی کارگران در مشاغل و صنایع مختلف برید. در اوج خود در اوت ۱۹۱۷، عضویت کارگران صنعتی بیش از ۱۵۰٬۰۰۰ بود، و بالهای فعال آنها در ایالات متحده، کانادا و استرالیا بود. نرخ بسیار بالای گردش عضویت کارگران صنعتی در طول این دوره (تخمین زده شده ۱۳۳٪ در هر دهه) برای مورخان دشوار است که بتوانند مجموع عضویت در ایالت را با اطمینان قطعی کنند، زیرا کارگران تمایل داشتند که به تعداد زیادی برای دوره‌های نسبتاً کوتاه (مثلاً در طول اعتصابات کارگری و دوره‌های پریشانی اقتصادی عمومی) بودتدو[4]

به دلیل عوامل مختلف، در اواخر دهه ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ عضویت به طرز چشمگیری کاهش یافت. درگیری‌هایی با دیگر گروه‌های کارگری، به ویژه فدراسیون کار آمریکا (AFL) وجود داشت، که IWW را بسیار رادیکال می‌دانستند، در حالی که IWW , AFL را بیش از حد محافظه کار و برای تقسیم کارگران بر اساس صنایع دستی آنها می‌دانست. . عضویت همچنین به دلیل سرکوب دولت علیه گروه‌های رادیکال، آنارشیست و سوسیالیست در اولین ترس سرخ پس از جنگ جهانی اول کاهش یافت. در کانادا این اتحادیه توسط دولت فدرال غیرقانونی اعلام شد.

تاریخچه ۱۹۰۵–۱۹۵۰

تأسیس
بیگ هیوود بزرگ و کارمندان اداری در دفتر عمومی کارگران صنعتی جهان، شیکاگو، تابستان ۱۹۱۷.

اولین جلسه برای برنامه‌ریزی کارگران صنعتی در شیکاگو در سال ۱۹۰۴ برگزار شد. شش شرکت کننده کلارنس اسمیت و توماس جی هاگورتی از اتحادیه کارگری آمریکا، جورج استس و WL Hall از اخوان متحد کارکنان راه‌آهن، آیزاک کاوان از شاخه ایالات متحده در انجمن مهندسان ادغام شده و ویلیام ای. تراوتمن از کارگران واحد آبجوسازی. یوجین دبس، پیش از این از اتحادیه راه‌آهن آمریکا و چارلز او شرمن از کارگران متحد فلز درگیر بودند اما قادر به شرکت در جلسه نبودند.

منابع
  1. "IWW Chronology (1904–1911)". Industrial Workers of the World. Retrieved October 14, 2018.
  2. "Minutes of the IWW Founding Convention". Industrial Workers of the World. Retrieved October 14, 2018.
  3. «070-232 FORM LM-2 LABOR ORGANIZATION ANNUAL REPORT 2019». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۲ فوریه ۲۰۲۱.
  4. Brissenden, Ph.D., Paul Frederick (1920). "The I.W.W. : A Study of American Syndicalism". 83 (2 ed.). Columbia University. Retrieved October 14, 2018.
  1. 6570 (2020, USA),[3] 2481 (2019, UK & Ireland), 200 (2015, German-language area), 100 (2019, Australia)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.