کاغذخانه

کاغذخانه (ترکی استانبولی: Kağıthane‎) یا گلیکا نِرا (به یونانی: Γλυκά Νερά) از محله‌های قسمت اروپایی استانبول است که در استان استانبول از ناحیه مرمره قرار دارد. طبق آخرین سرشماری به سال ۲۰۱۲ میلادی این ناحیه ۴۲۱٬۳۵۶ نفر جمعیت دارد.[1]

کاغذخانه

ترکی استانبولی: Kağıthane‎
ناحیه
موقعیت کاغذخانه در نقشه ترکیه
کاغذخانه
موقعیت کاغذخانه در نقشه ترکیه
مختصات: ۴۱°۰۴′ شمالی ۲۸°۵۷′ شرقی
مختصات: ۴۱°۰۴′ شمالی ۲۸°۵۷′ شرقی
کشورترکیه
شهراستانبول
مدیریت
 • شهردارمولود اوزتکین (حزب عدالت و توسعه)
 • فرماندارمصطفی قوچ
منطقه زمانییوتی‌سی +۲ (EET)
 • تابستان
(ساعت تابستانی)		یوتی‌سی +۳ (EEST)
وبگاه

قسمت‌های محله کاغذخانه عبارتند از سیران‌تپه، حمیدیه، چاغلایان، مرکز و گل‌تپه.

پیشینه

این محله که پیش از این به عنوان یک محله کارگری شناخته می‌شد امروزه با پروژه‌های بزرگ ساختوساز خانه و آپارتمان رو به پیشرفت گذاشته‌است.

رود جن‌دره که به شاخ طلایی می‌ریزد در این محله قرار دارد و کاغذخانه در امتداد این جویبار پهن قرار گرفته‌است. دره جن‌دره با محله‌های ساری‌یر، ایوب، شیشلی، بشیکتاش و بی‌اغلو احاطه شده‌است. شهردار کاغذخانه «فاضل قلیچ» از حزب عدالت و توسعه است. کاغذخانه تا سال ۱۹۵۴ جزئی از بی‌اوغلو و بین سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۷ بخشی از شیشلی بود.

در زمان سلطان سلیمان یکم کاغذخانه به نام سعدآباد معروف بود. سعدآباد منطقه‌ای جنگلی و بزرگ بود که درباریان عثمانی برای شکار، سوارکاری و تفریحات دیگر به آنجا می‌آمدند. طی سده‌های بعد سعدآباد به خاطر آب پاکیزه، لاله‌زارها و جشن‌هایی که در آن برگزار می‌شد محبوبیت یافت. نگاره‌ها و نقاشی‌های زیادی از محافل تفریحی و آیین‌های عروسی برگزارشده در سعدآباد از آن زمان به جا مانده‌است. بعدها در سده‌های هفدهم و هجدهم در این محدوده عمارت‌ها و کاخ‌های تابستانه مختلفی ساخته شد.

در قرن نوزدهم و اوایل سده بیستم این منطقه که موقعیت خوبی نزدیک به مرکز شهر داشت تبدیل به یک منطقه صنعتی شد و در آن آسیاب‌های متعددی برای تولید خمیر و چندین کارخانه کاغذ احداث شد که نام محله نیز از وجود همین کارخانه‌ها گرفته شده‌است.

نمایی از محله کاغذخانه.

هرچند گاه گاه کولی‌ها، عشایر و کاروان‌های حج و بازرگانی در محدوده کاغذخانه سکونت موقتی داشتند تا اواخر قرن بیستم هنوز منازل مسکونی در آن ساخته نشده بود.

مسکونی شدن کاغذخانه از دهه ۱۹۵۰ به صورت سکونت غیرقانونی به شکل زورآباد آغاز شد. این امر به خاطر ورود هزاران مهاجر به استانبول بود که از آناتولی برای کار در بخش ساخت‌وساز یا کارخانه‌ها می‌آمدند. با گذشت زمان مسکن‌های غیرقانونی رسمیت پیدا کردند و تدریجاً آپارتمان‌های معمولی جای آنها را گرفت.

امروز

به خاطر موقعیت محله کاغذخانه در شهر استانبول و به ویژه ارتباطاتی که با شبکه تازه‌احداث رفت‌وآمد بین شهری دارد و به خاطر برنامه‌های نوسازی شهری، چهره این محله به سرعت در حال تغییر است. پس از پایان ساخت سومین فرودگاه در استانبول، سومین پل بزرگ و تونل زیرآبی سه‌طبقه مرکزیت این محله قرار است افزایش یابد. پروژه‌های ساخت مرکز خرید، هتل و دفتر اداری نیز در این محله در دست انجام است.

منابع
  1. «Population of province/district centers and towns/villages by districts - 2012». TURKISH STATISTICAL INSTITUTE. ۲۰۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۴ مه ۲۰۱۳.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کاغذخانه موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.