کالین گرینوود
کالین چارلز گرینوود(به انگلیسی: Colin Charles Greenwood)(متولد ۲۶ ژانویه ۱۹۶۹) موزیسین و ترانهنویس انگلیسی است که بیشتر به عنوان بیسیست گروه آلترنیتیو راک ردیوهد شناخته میشود. به جز بیس کالین کیبورد و سینتیسایزر نیز مینوازد و روی جنبههای الکترونیکی موسیقی ردیوهد نیز کار میکند. از کالین به عنوان "مصلح" و "رئیس دیپلماتیک" گروه یاد میشود.[1] او برادر بزرگتر دیگر عضو گروه یعنی جانی گرینوود است.
کالین گرینوود | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
نام شناسنامهای | کالین چارلز گرینوود |
زاده | ۲۶ ژوئن ۱۹۶۹ (۵۱ سال) آکسفورد, انگلستان |
ژانر | آلترنیتیو راک الکترونیک اکسپریمنتال راک |
ساز(ها) | گیتار بیس بیس برعکس کیبورد سینتیسایزر |
سالهای فعالیت | ۱۹۸۵-اکنون |
همکاریهای مرتبط | ریدیوهد |
وبگاه | سایت رسمی ریدیوهد |
سالهای آغازین
گرینوود که پدرش در ارتش کار میکرد[2]، در آلمان زندگی میکرد و در دوران کودکی فرصت کافی برای یادگیری کامل زبان آلمانی را داشتهاست.[3] زمانی که گرینوود ۱۲ ساله بود دیگر عضو گروه، تام یورک را در یک مدرسه پسرانه خصوصی ملاقات کرد.[4] دیگر اعضای گروه از جمله اد اوبرین که گرینوود او را در هنگام تهیه نمایشنامهای از گیلبرت و سالیوان ملاقات کرد و فیل سلوی نیز هر دو در این مدرسه درس میخواندند..[5] گرینوود زمانی که ۱۵ ساله بود اولین گیتار خودش را خرید [6] و به یادگیری گیتار کلاسیک نزد ترنس گیلمور_جیمز پرداخت. ترنس گیلمور-جیمز همان کسی بود که گرینوود و دیگر اعضای آینده ردیوهد را با موسیقی جز، موسیقی آوانت گارد دوران جنگ جهانی، موسیقی متن فیلم و موسیقی کلاسیک قرن بیستم آشنا کرد. گرینوود میگوید:"وقتی که ما شروع کردیم خیلی مهم بود که پشتیبانی او را داشتیم چونکه ما از جانب مدیر مدرسه هیچ پشتیبانی نمیشدیم.او یک بار برای ما پول فرستاد که به وسیله آن پول توانستیم از امکانات مدرسه استفاده کنیم، به این دلیل که ما در یکی از اتاقهای موسیقی مدرسه تمرین میکردیم.""[2]
براساس گفته گرینوود انتخاب گیتار بیس توسط او خارج از ضرورت بود.او با تمرین تکی همراه با ترانههای گروههایی مانند جوی دیویژن، نیواوردر و اوتیس ردینگ به یادگیری گیتار بیس پرداخت.گرینوود دراینباره میگوید:"ما (ردیوهد) آدمهایی بودیم که ساز متناسب خودمون رو انتخاب میکردیم تا بتونیم در کنار همدیگه موسیقی اجرا کنیم نه فقط به این خاطر که اون ساز مشخص رو تنهایی بنوازیم.این باعث میشد که کار گروه منسجمتر باشه و اگه آدم دیگهای هم توی گروه بود که میتونست ساز شما رو بزنه و شما رو پشتیبانی کنه اون وقت واقعاً عالی میشد.من به خودم به عنوان بیسیست نگاه نمیکنم.من فقط توی یه گروه با بقیه هستم."[4]
ردیوهد
گرینوود اولین بار همراه با تام یورک، همکلاسیاش در سال ۱۹۸۶ اقدام به تشکیل گروهی به نام در روز جمعه کردند. کمی بعد اد اوبرایان و فیل سلوی دانشآموز بزرگتر به عضویت گروه درآمدند. در نهایت جانی برادر کوچکتر کالین در چهاردهسالگی وارد گروه شد. کالین دربارهٔ برادرش میگوید:"...فراتر از مسائل برادرانه من به جانی به عنوان یک شخص و یک موزیسین احترام میگذارم."[6] همچنین گفتهاست:"این خیلی خوبه، این عالیه، این باعث میشه که بتونم به قولی که به مادرم دادم تا همیشه مواظب جانی باشم راحتتر عمل کنم.البته مواظبت از جانی کار کلا آسونیه اون همیشه خوب رفتار میکنه."[7] هنگامی که گرینوود در در پتر هاوس کمبریج در حال یادگیری انگلیسی بود اشعار زیادی از شاعران مدرن آمریکایی مانند ریموند کارور و جان شافر و دیگر نویسندگانی که "با بحران یعد از جنگ جامعه آمریکا"ارتباط داشتند خواند."[8] در پترهاوس گرینوود به عنوان متصدی بخش سرگرمی کالج استخدام شد و باعث اجرای کنسرتهای زیادی از گروه در دانشگاه شد. در خلال مدتی که گرینوود در یکی از فروشگاههای زنجیرهای موسیقی کار میکرد او باعث شد که ردیوهد اولین حرکت رو به جلوی خودش را انجام دهد. یک بار زمانی که کیت ووزنکروف به عنوان نماینده فروش ایمی(EMI) وارد مغازه شد گرینوود به او گفت:"تو باید با گروه ما قرارداد امضا کنی."و یکی نمونه از کارهایشان را او داد. این شروع کار ردیوهد با امی بود.[2] در این زمان آنها نامشان را به ردیوهد تغییر دادند. گرینوود در گروه سازهای مختلفی از جمله گیتار بیس آکوستیک و الکترونیک، بیس دوبل، کیبرد، سینتیسایزر و دیگر سازها را مینوازد.
کار خارج از ردیوهد
موسیقی
در سال ۲۰۰۳ او در ساخت آلبوم تک برادرش ترانههای بدنبرای نواختن بیس در یکی از آهنگها نقش داشت. در سال۲۰۰۸ در اولین پروژه موسیقی او که هیچکدام از اعضای ردیوهد در آن نبودند کالین نوازنده گیتار بیس برای موسیقی متن فیلم دارکول اثر الکس کارپووسکی بود.[9]
زندگی شخصی
در دسامبر ۱۹۹۸ گرینوود با منتقد ادبی و نویسنده آمریکایی مالی مک گران ازدواج کرد.[10][11] آنها صاحب دو پسر به نامهای جسا(متولد ۲۰۰۳)و آسا (متولد ۲۰۰۵)هستند.[12] این خانواده در دهکدهای در آکسفوردشائر زندگی میکنند.[13]
پیوند به بیرون
منابع
- "Are we having fun yet?". The Age. Melbourne. 2010-04-11.
- Ross, Alex (2001-08-21). "The Searchers: Radiohead's unquiet revolution". The New Yorker. Archived from the original on 25 May 2007. Retrieved 2007-06-14.
- Eshun, Kodwo (2001-06-21). "The A-Z on Radiohead: An interview with Colin Greenwood". Culture Lab UK. Archived from the original on 7 February 2012. Retrieved 2007-06-14.
- Kelly, John (2001-09-15). "Taking Music To Strange Places". The Irish Times. Retrieved 2007-06-16.
- Myers, Caren (1993-11-01). "Dork Radio". Details. Archived from the original on 21 February 2012. Retrieved 2007-06-16.
- Clark, Stewart (1995-07-12). "Transistor Act". Hot Press. Retrieved 2007-06-16.
- Davis, Jason (1998-02-01). "Interview with Colin Greenwood". Channel V, Australia. Archived from the original on 15 January 2007. Retrieved 2007-06-17.
- Kent, Nick (2001-06-01). "Happy Now?". MOJO. Archived from the original on 6 February 2012. Retrieved 2007-03-26.
- «Pitchfork.com article». بایگانیشده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۰۸. دریافتشده در ۵ اوت ۲۰۰۸.
- "Class Notes 2000". Skidmore Scope Magazine. 2000-08-01. Retrieved 2007-06-16.
- Klosterman, Chuck (2003-06-01). "Fitter Happier: Radiohead Return". Spin. Archived from the original on 29 September 2007. Retrieved 2007-06-17.
- Greenwood, Colin (2005-04-01). "Operatic". Thrasher Magazine. Archived from the original on 12 October 2007. Retrieved 2007-06-17.
- "Into the Light". MOJO. 2003-08-01. Archived from the original on 21 February 2012. Retrieved 2007-06-17.