کبرویه
کبرویه یکی از سلسله‌های تصوف در ایران است که در قرن هفتم هجری رواج داشته‌است. این سلسله منسوب به شیخ نجم الدین کبری است. پیروان این طریقت در زمان خوارزمشاهیان و ایلخانان در بیشتر در مناطق شرقی ایران از خراسان تا ماوراءالنهر زندگی می‌کردند اما در مناطق آسیای صغیر و شام نیز پیروانی داشت.[1] پیروان این طریقت تأکید ویژه‌ای بر شریعت و جدا نساختن ظاهر و باطن، خلوت نشینی، ذکر و تبعیت مطلق از پیر دارند.[2]
موسس فرقه کبرویه، نجم‌الدین کبری مشهور به شیخ ولی‌تراش است که در سال ۶۱۸ قمری در جنگ با مغولان کشته شد.[3]
منابع
- «طریقت کبرویه». ویکی فقه. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۴.
- «ذکر در طریقه کبرویه». عرفان اسلامی. دانشگاه آزاد زنجان. ۷ (۲۵): ۶۹ تا ۱۰۶. پاییز ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۱۳ شهریور ۱۳۹۶.
- صفا، ذبیح الله (1369 (چاپ دهم)). تاریخ ادبیات در ایران. دوم. تهران: انتشارات فردوس. صص. ۲۲۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.