کلیسای سنت آگوستین
کلیسای سنت آگوستین (به انگلیسی: St Augustine's Abbey) یکی از کلیساهای بندیکتی در کانتربری در کنتِ انگلستان بود.
| کلیسای سنت آگوستین | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات اثر | |
| مکان |  بریتانیا |
| نوع | فرهنگی |
| معیار ثبت | i, ii, vi |
| شمارهٔ ثبت | ۴۹۶ |
| منطقه | اروپا و آمریکای شمالی |
| تاریخچه | |
| تاریخچهٔ ثبت | ۱۹۸۸ (جلسهٔ ۱۲اُم) (طی نشست نامشخص) |
| † منطقهٔ بر پایهٔ دسته‌بندی یونسکو | |
تاریخچه
تاریخ اولیه
سنت آگوستین که از جانب پاپ گرگوری یکم به انگلستان فرستاده شده بود در سال ۵۹۷ میلادی به آن سرزمین رسید. پادشاه کنت در آن زمان اتلبرت بود که همسری مسیحی‌مذهب به نام برتا داشت. او یا به دلیل نفوذ همسرش یا به خواست خود به آگوستین اجازه داد تا صومعه‌ای را در خارج از دیوارهای کانتربری در قسمت شرقی شهر بنیان نهد. اتلبرت همچنین فرمان داد تا در آنجا کلیسایی بسازند باشکوه تا آن را به پیتر و پل قدیس اهدا نماید و هدایای گوناگونی را وقف آن کنند. ویلیام تورن، وقایع‌نگار اواخر سدهٔ چهارده این کلیسا، سال ۵۹۸ میلادی را به‌عنوان تاریخ بنیانگذاری آن ثبت کرده‌است.
در این مکان همچنین سه کلیسای ساکسونی دیگر قرار داشت که وقف پنکراس قدیس، پیتر و پل مقدس و مریم مقدس شده بود. باقی‌ماندهٔ بنای دوران ساکسونی کلیسای سنت پنکراس هنوز وجود دارد اما دو کلیسای دیگر در دوران نورمان‌ها بازسازی شده و به یک بنا تبدیل شدند.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای کلیسای سنت آگوستین از همان ابتدای ساخت این بود تا به عنوان آرامگاه پادشاهان کنت و اسقف‌های اعظم کانتربری مورد استفاده قرار گیرد.
در سال ۹۷۸ میلادی ساختمان بزرگتری از سوی اسقف‌اعظم دانستن وقف سنت پیتر، پل و آگوستین شد.
سدهٔ ۱۲ میلادی
تا سال ۱۱۰۰ میلادی تمام آنچه که از بنای آنگلوساکسونی اصلی کلیسا باقی‌مانده بود در نتیجهٔ ساخت عمارت کلیسایی عظیمی با معماری رومی‌وار از بین رفت. در این زمان همچنین مکانی برای اهدای صدقات دریافتی به مستمندان اضافه شد.
سدهٔ ۱۳ میلادی
از حدود ۱۲۵۰ به بعد بار دیگر عملیات ساختمانی در کلیسا آغاز شد. صحن، دستتشویی، غذاخوری و آشپزخانه به‌طور کامل بازسازی شدند و سکونتگاه بزرگ و جدیدی نیز برای راهب اعظم ساخته شد. همچنین محدودهٔ کلیسا را به‌منظور ساخت تالاری بزرگ گسترش دادند.
سدهٔ ۱۴ میلادی
در سال ۱۳۰۹، دروازه بزرگ جدیدی که دارای کنگره‌هایی کوچک بود به منظور تکمیل صحن داخلی ساخته شد. بدین ترتیب راهبان در قسمت شمالی می‌توانستند زمین‌های بیشتری داشته باشند که در نتیجه، فضای بیشتری نیز برای صحن خارجی جدید فراهم می‌شد. همچنین تاکستان محصوری را در سال ۱۳۲۰ میلادی در آنجا ایجاد کردند. بخش شرقی کلیسا نیز به‌منظور ساخت مجموعه‌ای از سکونتگاه‌ها گسترش یافت.
وقوع زلزله‌ای در سال ۱۳۸۲ باعث بازسازی مجدد کلیسا شد و در ۱۳۹۰، دروازه‌خانه‌ای که تا به‌امروز نیز برجای مانده‌است ساخته شد. نمازخانهٔ بانوان، آخرین چیزی بود که در این سده در بخش شرقی کلیسای سنت آگوستین ساخته شد.
سدهٔ ۱۶ میلادی و انحلال
هنری هشتم، پادشاه وقت انگلستان در ۱۵۳۵ تمامی صومعه‌هایی را که درآمد سالانه‌شان کمتر از ۱۰۰ پوند بود را منحل کرد. با این حال کلیسای سنت آگوستین که درآمد سالیانه‌اش ۱۷۳۳ پوند بود توانست دور اول تعطیلی کلیساها را تاب آورد، اما سرانجام سرنوشت مشابهی نیز برای این کلیسا در ۳۰ ژوئیهٔ ۱۵۳۸ رقم خورد و کلیسای سنت آگوستین در طی ۱۵ سال پس از آن تاریخ به‌طور کامل برچیده شد. با این حال بخشی از ساختمان آن را به‌منظور ورود آن کلیو از آلمان به کاخ تبدیل کردند.
تاریخ معاصر
آن بخش از کلیسا که به کاخ تبدیل شده بود به‌توالی توسط نجیب‌زادگان و اشراف‌زادگان اجاره می‌شد تا آنکه در اوایل سدهٔ هفدهم در اختیار ادوارد لرد واتون قرار گرفت. او جان تریدسکانت پدر را به خدمت گرفت تا باغ‌هایی در اطراف آن به‌وجود آورد. گمان زده می‌شود که این کاخ تا سال ۱۷۰۳ که طوفانی سهمگین آسیبی جدی به ساختار رو به ویرانی کلیسا وارد آورد پا بر جا بود.
محوطه‌های ویران این کلیسا امروزه محدودهٔ قابل توجهی را در سمت شرق پوشانده‌اند و می‌توان گفت که کلیسای سنت آگوستین در روزگاران اوج خود از نظر بزرگی و اندازه با کلیسای جامع کانتربری که در نزدیکی آن بنا شده رقابت می‌کرده‌است.
ثبت به‌عنوان میراث جهانی
کلیسای سنت آگوستین در سال ۱۹۸۸ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
مدفونان مشهور
- ادبالد، پادشاه کنت، مدفون در کلیسای پیتر و پل مقدس
- امای آستراسیایی، همسر ادبالد، مدفون در کلیسای پیتر و پل مقدس
- یوستوس قدیس، نخستین اسقف روچستر و چهارمین اسقف اعظم کانتربری
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «St Augustine's Abbey». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ اوت ۲۰۱۱.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کلیسای سنت آگوستین موجود است. |
| انگلستان |
|  |
|---|---|---|
| اسکاتلند |
| |
| ولز |
| |
| ایرلند شمالی | ||
| سرزمین‌های آن سوی دریاهای بریتانیا | ||