کلیسای سیستین

کلیسای سیستین ((به لاتین: Sacellum Sixtinum); (به ایتالیایی: Cappella Sistina)) یک کلیسای بزرگ و معروف در شهر واتیکان است و در کاخ رسالت قرار گرفته که اقامتگاه رسمی پاپ محسوب می‌شود.

  • Sistine Chapel
  • Sacellum Sixtinum (لاتین)
  • Cappella Sistina (ایتالیایی )
ضلع شرقی کلیسای سیستین، از محراب تا انتهای تابلوی واپسین داوری
موقعیت مکانی روی نقشه شهر واتیکان
اطلاعات اولیه
موقعیتواتیکان
مختصات۴۱°۵۴′۱۱″ شمالی ۱۲°۲۷′۱۶″ شرقی
مختصات: ۴۱°۵۴′۱۱″ شمالی ۱۲°۲۷′۱۶″ شرقی
دینکلیسای کاتولیک
منطقهDiocese of Rome
سال متبرک شدن۱۵ اوت ۱۴۸۳
کاربریپاپی سخنرانی
وب‌گاهmv.vatican.va
توضیح معماری
معمارباچو پونتلی، جووانی د دولچی
گونه معماریکلیسا
بنیان‌نهادن۱۵۰۵
تکمیل شدن۱۵۰۸
ویژگی‌ها
طول۴۰٫۹ متر (۱۳۴ فوت)
عرض شبستان۱۳٫۴ متر (۴۴ فوت)
حداکثر ارتفاع۲۰٫۷ متر (۶۸ فوت)
Official name: واتیکان
نوعفرهنگی
محدودهi, ii, iv, vi
برگزیده۱۹۸۴[1]
شماره منبع286
بخش دولتی سریر مقدس
منطقهاروپا و آمریکای شمالی
قضاوت نهایی اثر میکل آنژ

این کلیسا محل برگزاری همایش گزینش پاپ جدید است که پس از مرگ، استعفا یا برکناری پاپ برای انتخاب پاپ جدید با شرکت تمامی کاردینال‌های کلیساهای کاتولیک برگزار می‌شود. کلیسای سیستین همچنین به خاطر معماری و تزئینات فرسکوی هنرمندان عصر رنسانس همچون میکل آنژ، ساندرو بوتیچلی، پیترو پروجینو، پینتوروچیو و دیگران مشهور است. میکل آنژ ۱٬۱۰۰ متر مربع از سقف نمازخانه را در سال‌های ۱۵۰۸ تا ۱۵۱۲ میلادی و زیر قیمومیت پاپ ژولیوس دوم نقاشی کرد.[2] نقاشی‌های سقف کلیسای سیستین و بویژه اثر واپسین داوری (۱۵۳۴–۱۵۴۱) از شاهکارهای هنر نقاشی میکل آنژ به‌شمار می‌روند.

نامگذاری

نمازخانه نام خود را از پاپ سیکتوس چهارم گرفته‌است. وی از ۱۴۷۷ تا ۱۴۸۰ اقدام به بازسازی ساختمان قدیمی تر کرد. در این دوره هنرمندانی همچون ساندرو بوتیچلی، پیترو پروجینو و دومنیکو گیرلاندایو به خلق فرسکوهایی که زندگی موسی و مسیح را به تصویر می‌کشید پرداختند. این نقاشی‌ها در ۱۴۸۲ به اتمام رسیدند[3] و سیکتوس چهارم در ۱۵ اگوست ۱۴۸۳ انجام نخستین مراسم عشای ربانی را برای عروج مریم عذرا در کلیسای سیستین جشن گرفت.

آفرینش آدم

آفرینش آدم نقاشی معروفی از میکل آنژ است که بر روی سقف نمازخانه سیستین دیده می‌شود. این اثر که چهارمین قاب بر روی سقف مشبک این کلیسا است، به سال ۱۵۱۱ توسط میکل آنژ هنرمند ایتالیایی کشیده شده‌است.

آفرینش آدم (۱۵۱۱ میلادی) اثر میکل آنژ

در آفرینش آدم، یکی از داستان‌های انجیل از کتاب آفرینش دیده می‌شود که در آن خدا با دمی حیات بخش به آدم زندگی می‌بخشد.

با کمی دقت می‌توان از نیمه راست تصویر، برشی عرضی از مغز انسان با جزئیاتی قابل توجه را تشخیص داد که نشان دهنده تسلط بالای نقاش بر آناتومی بدن انسان است. این اثر به همراه سایر بخش‌های کتاب آفرینش (پیامبران، هاتف لیبیایی، زکریا و…) بر روی سقف کلیسا در دهه هشتاد میلادی بازسازی شدند.

پانویس
  1. Vatican City, Whc.unesco.org, retrieved 9 August 2011
  2. «7 Things You May Not Know About the Sistine Chapel - HISTORY». www.history.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۶.
  3. Monfasani, John (1983), "A Description of the Sistine Chapel under Pope Sixtus IV", Artibus et Historiae, IRSA s.c., 4 (7): 9–18, doi:10.2307/1483187, ISSN 0391-9064, JSTOR 1483178.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.