کنگو (رود)

رود کُنگو پس از رود نیل طولانی‌ترین رود آفریقا است. این رودخانه همچنین دومین رودخانه پرآب دنیا پس از آمازون نیز می‌باشد. طول این رود که ۴۷۰۰ کیلومتر است[1] در کشورهای آنگولا، بوروندی، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، گابن، جمهوری کنگو، رواندا، تانزانیا و زامبیا جریان دارد و به اقیانوس اطلس می‌ریزد. رودخانه کنگو با ۲۲۰ متر (۷۲۰ فوت) ژرفا، رکورددار عمیق‌ترین رودخانه در میان رودخانه‌های کره زمین است.[2] همچنین، تنها رودخانه بزرگ کره زمین است که ۲ بار از خط استوا عبور می‌کند.[3]

مختصات: ۶°۰۴′۴۵″ جنوبی ۱۲°۲۷′۰۰″ شرقی
رود کنگو
Zaire River
The ninth-longest river in the world
کشور آنگولا، بوروندی، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، گابن، جمهوری کنگو، رواندا، تانزانیا، زامبیا
سرچشمه Lualaba River
 - موقعیت آبشار بویوما
دهانه رود اقیانوس اطلس
طول ۴۷۰۰ کیلومتر (۲٬۹۲۰ مایل) [1]
حوزه ۴۰۱۴۵۰۰ کیلومترمربع (۱٬۵۵۰٬۰۰۷ مایل‌مربع) [1]
تخلیه
 - میانگین ۴۱٬۲۰۰ m3/s (۱٬۴۵۴٬۹۶۴ cu ft/s) [1]
 - حداکثر ۷۵٬۰۰۰ m3/s (۲٬۶۴۸٬۶۰۰ cu ft/s) [1]
 - حداقل ۲۳٬۰۰۰ m3/s (۸۱۲٬۲۳۷ cu ft/s) [1]

نامگذاری

نام رودخانه کونگو از پادشاهی کنگو که در ساحل جنوبی رودخانه واقع شده‌است، گرفته شده‌است. این پادشاهی به نوبه خود برای بومیان بانتو کونگو که در قرن هفدهم با عنوان "Esikongo" شناخته می‌شد، نامگذاری شد. آبراهام اورتلیوس در نقشه جهانی خود در سال ۱۵۶۴ آنرا با عنوان "مانیچونگو" در دهانه رودخانه نامگذاری کرده‌است. نام قبایل در کنگو احتمالاً از کلمه ای برای یک اجتماع عمومی یا مجالس قبیله نشات گرفته‌است. نام مدرن مردم کنگو یا باکونگو در اوایل قرن بیستم معرفی شد.

نام زائر از یک اقتباس پرتغالی از یک کلمه Kikongo , nzere ("رودخانه") است، مختصری از nzadi o nzere ("رودخانه ای که رودخانه را بلعیده"). این رودخانه در قرنهای شانزدهم و هفدهم به عنوان زائر شناخته شده بود. به نظر می‌رسد کنگو در قرن ۱۸ به تدریج جایگزین زائر در استفاده از انگلیسی شد و کنگو نام انگلیسی ترجیحی در ادبیات قرن نوزدهم است، اگرچه اشارات به ظهیر یا زائر به عنوان نام مورد استفاده ساکنین رایج بود.

جمهوری دموکراتیک کنگو و جمهوری کنگو نام خود را از این رود گرفته‌اند. همانند جمهوری قبلی کنگو که در سال ۱۹۶۰ از کنگو بلژیک استقلال به دست آورد. جمهوری کنگو (زائر) در طی سالهای ۱۹۷۱–۱۹۹۱ نیز نام این رودخانه را گرفت، که البته پیش از آن نام آن از واژه‌های فرانسوی و پرتغالی بود.

نگارخانه

منابع
  1. Bossche, J.P. vanden; G. M. Bernacsek (1990). Source Book for the Inland Fishery Resources of Africa, Volume 1. Food and Agriculture Organization of the United Nations. pp. 338–339. ISBN 978-92-5-102983-1.
  2. Oberg, Kevin (July 2008). "Discharge and Other Hydraulic Measurements for Characterizing the Hydraulics of Lower Congo River, July 2008" (PDF). U.S. Geological Survey. Archived from the original (PDF) on 2011-10-15. Retrieved 2012-03-14.
  3. Forbath, Peter. The River Congo (1979), p. 6. "Not until it crosses the equator will it at last turn away from this misleading course and, describing a remarkable counter-clockwise arc first to the west and then to the southwest, flow back across the equator and on down to the Atlantic.
    In this the Congo is exceptional. No other major river in the world crosses the equator even once, let alone twice."
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.