کوارتت زهی شماره ۴ (بتهوون)
کوارتت زهی شاره ۴، اثر لودویگ فان بتهوون، در دو مینور، اُپوس ۱۸، شمارهٔ ۴، یک کوارتت زهی برای دو ویولن، یک ویولا، و یک ویولنسل است که آهنگساز آن را میان سال‌های ۱۷۹۸ و ۱۸۰۰ در چهار موومان تصنیف کرد و در سال ۱۸۰۱ انتشار یافت.
بتهوون کوارتت‌های شش‌گانهٔ اپوس ۱۸ (ازجمله این کوارتت) را به شاهزاده فرانتس یوزف فون لوبکوویتس تقدیم کرد.
ساختار
کوارتت شماره ۴ چهار موومان دارد:
- آلگرو ما نُن تانتو (در دو مینور)
- آندانته اسکرتسوزو کوازی آلگرتو[1] (در دو ماژور)
- منوئِتو: آلگرتو (در دو مینور)
- آلگرو - پرِستیسیمو (در سُل ماژور)
تصور می‌شود که بتهوون، تصنیفِ بخش‌هایی از این کوارتت را پیش از سالِ ۱۷۹۸ انجام داده بوده‌است.
اجرای کاملِ این اثر به‌طور معمول حدود ۲۴ دقیقه طول می‌کشد.
منابع
- «کوازی آلگرتو» (quasi allegreto) یعنی «شبه‌تند»، «شبه‌سریع»، «با تندایی تندگونه»
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «String Quartet No. 4 (Beethoven)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ اوت ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
- Sleeve notes to the Hyperion recording of the Beethoven quartets
- String Quartet No. 4: نُت‌نوشت‌ها در پروژه بین‌المللی کتابخانه نت‌های موسیقی (IMSLP)
- Performance by the Orion String Quartet from the Isabella Stewart Gardner Museum in MP3 format
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کوارتت زهی شماره ۴ (بتهوون) موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.