کوههای کارپات
کوههای کارپات (به انگلیسی: Carpathian Mountains) رشتهکوههایی به شکل کمان با طول تقریبی ۱۵۰۰ کیلومتر در میان اروپای مرکزی و جنوبی و سومین رشتهکوه طولانی در اروپا پس از رشتهکوههای اورال به طول ۲٬۵۰۰ کیلومتر (۱٬۵۵۳ مایل) و اسکاندیناوی به طول ۱٬۷۰۰ کیلومتر (۱٬۰۵۶ مایل) هستند. این کوهها محل سکونت بزرگترین جمعیتهای خرسهای قهوهای، گرگها، شوکا و سیاهگوش، با بالاترین تراکم در رومانی هستند و نیز یکسوم همهٔ گونههای گیاهی اروپا را شامل میشوند. تاترا بلندترین رشتهکوهِ این کوهها است.[1] در منابع رومی بخش باختری این کوهستان را کوهستان سرمتی (سرمَتیکی مونتِس) می خواندند و دیگری را کارپاتِس. نخستین یادکرد از آن در کتاب نامدار جغرافیای بطلمیوس، جغرافیدان و تاریخنگار نامور یونانی-اسکندرانی است.
کوههای کارپات | |
---|---|
مرتفعترین نقطه | |
ارتفاع | ۲۶۵۵ متر |
فهرستبندی |
نامگذاری
نام این رشته کوه را بیشتر دانشمندان امروزی از تباری به نام کارپی از نژاد داسی (سکاهای باختری) و ایرانی تبار، ساکن شرق و شمال شرق دریای سیاه، تا دشت ترانسیلوانیای امروزی در رومانی و مولداوی کنونی می دانند.[2][3]
منابع
- John P. Rafferty. "Carpathian Mountains". Retrieved 2018-12-25.
- «آندیا، ویرجیل، گزیده تاریخ رومانی، صفحه ۱۷».
- «جی.بی.بیوری، دوره پنج جلدی تاریخ کمبریج: سده های میانه، یادکرد در رویدادهای سال ۲۴۰ تا ۲۶۵ میلادی».
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Carpathian_Mountain». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۸.