کوه ویلو

این کوه در امتداد رشته کوه کمربسته در شرقی ترین نقطه استان لرستان و در حدود ۳۰ کیلومتری شهرستان الیگودرز در روستای گندمینه قرار گرفته است.دامنه های شمالی این کوه نیز به روستاهای آشناخورو رضا آباد وقلعه شهرستان خمین منتهی می شود که قسمت شمالی ان مطعلق به روستای رضااباد و سرچشمه ور یا همان دره فره میباشد .به طور کلی این کوه در مرز سه استان لرستان و مرکزی و استان اصفهان قرار گرفته است .از نظر زمین‌شناسی مشخصات کوه‌هایزاگرس را دارند یعنی آهکی هستند. ویلو دارای ارتفاعی در حدود ۳۲۸۵ می‌باشد و ویلک با اختلاف ۷۰ الی ۸۰ متری از برادر خود قرار دارد.این کوه از دامنه جنوبی به دشت پهناور گندمینه منتهی می شود و منطقه تفریحی کمربسته نیر در آنجا قرار دارد. از نظر پوشش گیاهی دارای پوششی تنک می‌باشد و فاقد درخت انبوه است (فقط در کنار رودخانه و چشمه‌ها). این کوه در بعضی مسیرها تقریبا سخت‌گذر می‌باشد. از نظر ظاهر با کوه‌های منطقه تفاوت دارد . از دامنه جنوبی که به کوه می‌نگری همانند محافظی عظیم‌الجثه‌ای است که از روستای گندمینه حفاظت می‌کند.به گفته پیشینیان کوه ویلو به کوه سرگردان نیز مشهور است زیرا در گویش لری ویلو به معنی سرگردان است واز آنجا که این کوه در امتداد سایر قله های رشته کوه کمر بسته قرار نگرفته و از تنگه خلج دره(خلشدره)متمایل به جلو شده است به کوه سرگردان معروف شده است طبق افسانه ها کوه ویلو همیشه در تلاش بوده که خود را به سایر هم تباران خود در رشته کوه زاگرس برساند اما از سوی دیگر رشته کوه کمربسته او را تنها تکیه گاه استوار خود می داند و همواره سعی کرده این محافظ عظیم الجثه را در دامان خود حفظ کند و از طرفی کوه ویلو قلبی بسیار رئوف و مهربان دارد که هیچ گاه به او این اجازه را نمی دهد که برادران خود را بدون سرپرست رها کرده و آنها را ترک کند.لذا این نزاع میان رهایی و تعلق باعث شده کوه ویلو چهره ای افسرده و سرگردان به خود داشته باشد به همین سبب این کوه با نام ویلو(سرگردان)مشهور شده.از طرف دیگر عده ای نیز بر این عقیده اند که نام این کوه برگرفته از نام منطقه دریلون روستای گایکان است. این لغت در گویش لری به معنی دره یلان و معاول کلمه دلیران است.چرا که مردمان این منطقه در زمان یورش مغولان به ایران رشادتهای زیادی از خود نشان دادند به گونه ای که به مردم این منطقه لقب دلیران یا دریلون داده می شد که در نتیجه این لغت به مرور زمان به دریلو،یلو و سپس به ویلو تغییر یافته است. از دامنه جنوبی این کوه زیبا واز فراز روستای گندمینه میتوان چشم انداز زیبایی از رشته کوههای زاگرس همچون اشترانکوه،قالی کوه،تمندر،کوههای فرسش و همچنین کوههای فریدن را به خصوص در فصل زمستان به تماشا نشست قافله بزرگی از زیبا ترین کوههای زاگرس که با شیب ملایمی به سمت جنوب ایران رهسپارند(بر گرفته از کتاب گندمینه؛روستایی به قدمت تاریخ نوشته ایمان احمدی)[1].

جستارهای ویژه

منبع
  1. نقشه‌ها واطلس‌های عمومی و پراکنده

۱- ۲-اطلسهای جغرافیایی نیروهای مسلح. ۳-گندمینه؛ روستایی به قدمت تاریخ نوشته ایمان احمدی

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.