گلیم افشار خوزستان

این گلیم در طرح و بافت به دست بافته‌های لر‌ها شبیه است و گاه به اشتباه در گروه لر و بختیاری قرار می‌گیرد

آن‌ها در دست بافته‌های خود از رنگ‌های متنوع و طرح‌های سنتی که دارای استقلال و خلوص خاصی است بهره می‌برند.

خصوصیات گلیم افشار خوزستان

گلیم‌هایی با زمینه یکدست و طرح‌های لوزی شکل و پشم در بافت این گلیم‌ها زبر تر است و شل تر ریسیده می‌شود و موقع لمس کردن دست بافته ضخیم‌تر به نظر می‌رسد. تر کیب بندی این گلیم دارای پیچیدگی کمتری است و متن‌ها مشخص و ساده است.

قسمت‌های فرعی بدون هیچ زینتی از متن اصلی جدا شده و دارای حاشیه بسیار ساده است.

ویژگی‌های ظاهری

طرح زمینه دارای دو یا سه ترنج بر روی بافت یکدست است.

این گلیم دارای حاشیه باریک است.

اندازه و شکل در این گلیم‌ها اکثراً کوچک و مستطیل شکل است.

مواد اولیه مورد استفاده در این گلیم‌ها تارهای نخی و پودهای پشمی زبراست.

روش بافت در این گلیم‌ها معمولاً چاکدار و در بعضی بافت متصل جفت قلاب است.

رنگ‌های به کار رفته در این گلیم محدود است و بیشتر رنگ‌های تیره به کار می‌رود.

این گلیم دارای ریشه است که به صورت گیس بافت‌های ضخیم بافته شده‌است.

شیرازه‌های این گلیم به وسیلهٔ ریسمان‌های اضافه تقویت شده‌است.

وجه تسمیه

خوزستان شهری در جنوب غربی ایران است. اولین اقامت گاه افشار‌ها محسوب می‌شود. در قرن دوازدهم به ناحیه شوشتر که کناره رودخانه گرگو قرار داشت مهجرت کردند.[1]

منابع
  1. هال و لوچیک ویووسکا، آلستر و جوزه (۱۳۷۷). گلیم ص244 ،223. کارنگ.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.