گندفر
گُندُفَر (Gondophares)، پادشاه مقتدر دولت هندوپارتی که یک شعبه از اشکانیان که در قرن اول ق. م. جانشین سلسلهٔ سکاهای سکستان (سیستان) شده بودند و بر زرنگ و رخج و پنجاب فرمان می‌راند.
گندفر یک سیستانی از خاندان ایرانی سورن بود.[1]
نام او تلفظی سیستانی از نام ویندفر (یابنده فر) پارسی باستان است.[2]
گندفر که از حدود سال بیستم میلادی به بعد سلطنت یافت ظاهراً شانه از زیر بار اطاعت اشکانیان خالی کرد. این پادشاه نقاط بسیاری زیر فرمانروائی خود داشته. سکه‌هایی به نام این شهریار در سیستان و هرات و قندهار و پنجاب پیدا شده است.
بنابر یک داستان هندی، سن‌توماس یکی از حواریون مسیح بوده است، که در زمان گندفر در سال ۲۹ م. به هند مسافرت کرده.
در سال ۴۷ میلادی، گندفر سکاهای شمالی را از گنداره اخراج کرد.[3]
منابع
- ایران در زمان ساسانیان ترجمهٔ رشید یاسمی، جلد ۲، ص ۴۳ به بعد
- ایران باستان، پیرنیا، جلد ۳، ص ۲۲۶۳
- Bivar, A.D.H. (2003), "Gondophares", Encyclopaedia Iranica, 11.2, Costa Mesa: Mazda
- همان.
- CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1 iranicaonline.org
نگارخانه
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.