گوتیک شعله‌سان

گوتیک شعله‌سان (انگلیسی: Flamboyant‎) اصطلاحی است که از حدود سال ۱۳۵۰ میلادی به سَبک درهم پیچیده‌ای از معماری گوتیک در فرانسه اطلاق گردید که تا زمان معماری رنسانس یعنی اوایل سده ۱۶ ادامه یافت[1]. به طور عمده در توصیف ساختمان‌های فرانسه استفاده می‌گردد که اغلب آنها کلیسا بودند. از این اصطلاح گاهی اوقات در اوایل دوره معماری گوتیک انگلیسی هم استفاده میشود که همزمان با تزئینات به کار رفته در سبک گوتیک بود. شاخصه بنیادین گوتیک شعله‌سان، آرایش عناصر فنی و تزئینی بود به دلیل اینکه در حقیقت این سبک، نوآوریِ سازه‌ایِ مهمی ارائه نداده بود. درهم پیچیدگی‌های تزئینی فُرم‌ها و آرایه‌های توری شکل، با الگوهای منحنی‌های دوگانه و خطوط پُر پیچ و خم که یادآور شعله هستند از عناصر بارز این سبک به شمار می‌رود.

نگاره‌ای تاریخی به سال ۱۸۶۷ میلادی از برج سن-ژاک در منطقه چهارم پاریس. این برج ۵۲ متری، بخشی از کلیسای سن-ژاک بود که در سال ۱۷۹۷ و در جریان انقلاب فرانسه تخریب شد. کلیسا و برجک آن در سبک معماری گوتیک شعله‌سان ساخته‌شده است.
کلیسای سن مکلو روآن، یکی از مهم‌ترین بناهای اواخر قرون وسطی در فرانسه دارای ورودی سرپوشیده خمیده مزین به سنتوری پُرشیب و نقوش پُر پیچ و خم

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. Benton, Janetta Rebold, Art of the Middle Ages, pp. 151-152, 2002, Thames & Hudson (World of Art), ISBN 0-500-20350-4

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گوتیک شعله‌سان موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.