گوشهنشینان آلتونا
محکومشدگان آلتونا یا گوشهنشینان آلتونا (به فرانسوی: Les Séquestrés d'Altona) نمایشنامهای از ژان پل سارتر است. این نمایش اولین بار در سال ۱۹۵۹ در تئاتر دو رنسانس پاریس اجرا شد. این یکی از آخرین نمایشنامههایی بود که سارتر نوشت (بعد از آن فقط اقتباس از زنان تروا اثر اوریپیدس نوشته شد). عنوان نمایش، بهیادآورنده عبارت معروف سارتر است: «انسان محکوم به آزادی است». این تنها اثر داستانی سارتر است که مستقیماً به نازیسم میپردازد و همچنین به عنوان نقدی از جنگ الجزایر که در آن زمان در جریان است، عمل میکند.[1] این نمایش در آلتونا، بخشی از ایالت شهر هامبورگ آلمان رخ میدهد.
گوشهنشینان آلتونا | |
---|---|
نوشتهشده توسط | ژان-پل سارتر |
شخصیتها | Major, the von Gerlachs: Father Franz Johanna Leni Werner Minor, in flashbacks: Klages Heinrich a Woman an SS Officer |
تاریخ نخستین نمایش | 1959 |
مکان نخستین نمایش | Théâtre de la Renaissance، پاریس |
زبان اصلی | French, Translated from the French by Sylvia and George Leeson |
زمینه | Home of the von Gerlachs, in the التونا، هامبورگ borough of هامبورگ, Germany. |
منابع
- http://people.brandeis.edu/~teuber/sartrebio.html "Although concerned explicitly with that conflict and its aftermath, the play was intended to refer also to the Algerian War, then in progress. The play impugns Nazi Germany and the type of men it produced--not just SS soldiers but also members of the upper bourgeoisie who found Nazism useful because it served their economic interests."
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.