یوجین بلولر

پاول اُیگِن بلولر (به آلمانی Paul Eugen Bleuler) (زاده ۳۰ آوریل ۱۸۵۷، درگذشته ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۹)[1] از مهمترین روانپزشکان عصر خود بود. شهرتش بیشتر به دلیل نقش او در درک بیماریهای روانی و ابداع واژه‌های «اسکیزوفرنی»،[2] «اوتیسم»[3] و دوسوگرایی است. بلولر برای مشاهدات بالینی و توانایی درک نشانه‌های بیماری و هم چنین مهارت‌های نوشتاری‌اش مشهور است.

پاول اُیگِن بلولر
زادهٔ	۳۰ آوریل ۱۸۵۷ زولیکون، سوئیس
درگذشت	۱۵ ژوئیه ۱۹۳۹ زولیکون، سوئیس
محل زندگی	زوریخ
شهروندی	سوئیس
شناخته‌شده برای	روان‌گسیختگی اوتیسم
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیت	روانپزشکی
محل کار	کلینیک بورگ هولزلی
استاد راهنما	ژان مارتین شارکو برنارد فن گودن
دانشجویان دکتری	مانفرد بلولر

زندگی‌نامه

بلولر در زولیکون شهری کوچک در نزدیکی زوریخ در سوئیس زاده شد. او فرزند رودلف بلولر کشاورزی ثروتمند و پولین بلولر بود. در زوریخ پزشکی خواند و پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۸۸۱ در کلینیک روانپزشکی والدو در برن به عنوان دستیار گوتلیب بورکهاردت به کار پرداخت.[4] در سال ۱۸۸۴ این شغل را ترک کرده یک سال را در سفرهای مطالعاتی پزشکی گذراند و نزد ژان ماری شارکو در پاریس، برنارد فون گادن در مونیخ و هم چنین به لندن رفت. پس از آن به زوریخ بازگشت و در بیمارستان دانشگاهی بورگ هولزلی به عنوان دستیار آغاز به کار کرد.
در سال ۱۸۸۶ بلولر مدیر کلینیک روانپزشکی رینو شد که بیمارستانی واقع در یک صومعه قدیمی در جزیره‌ای در رود راین بود. این بیمارستان در زمان خود به عقب‌ماندگی مشهور بود. بلولر تصمیم گرفت شرایط را برای بیماران این مرکز بهبود بخشد. در سال ۱۸۹۸ بلولر به بورگ هولزلی بازگشت و به مدیریت این مرکز برگزیده شد.

ارتباط با فروید

پس از علاقه به هیپنوتیزم به ویژه هیپنوتیزم درونگرا،[5] بلولر به کارهای فروید علاقه‌مند شد و کتاب «مطالعات هیستری» فروید و یوزف برویر را نقد کرد. بلولر هم‌چون فروید معتقد بود که روندهای ذهنی پیچیده می‌توانند ناخودآگاه باشند و از کارکنان بیمارستان بورگ هولزلی می‌خواست پدیده‌های روانی ناخودآگاه و روان‌پریشی را مطالعه کنند. کارل یونگ و فرانتز ریکلین نیز تحت تأثیر بلولر از تکنیک تداعی واژه‌ها استفاده کردند تا تئوری واپس‌رانی فروید را با یافته‌های تجربی روانشناختی آزمایش کنند. بر اساس‌نامه‌هایی که در سال ۲۰۰۳ به انگلیسی منتشر شدند، بلولر از سال ۱۹۰۵ نزد فروید روانکاوی می‌شد.[6] البته، بلولر حرکتی را که فروید پدیدآورده بود، بسیار متعصبانه می‌یافت و در سال ۱۹۱۱ از انجمن بین‌المللی روانکاوی استعفا داد و در نامه‌ای به فروید نوشت «این نگاه 'همه یا هیچ' از نظر من شایسته انجمنهای مذهبی و احزاب سیاسی است و برای علم زیانبار است».[7] اما او هم چنان به کار فروید علاقه‌مند ماند و در کتاب مشهورش «رساله روانپزشکی» (۱۹۱۶) به کرات به او ارجاع داده است. از سوی دیگر او در اواخر دهه ۲۰ از درخواست فروید برای کسب جایزه‌ی نوبل حمایت کرد[8]

اسکیزوفرنی

بلولر موفق شد واژه اسکیزوفرنی را که از ترکیب دو واژهٔ یونانی shizein (دو نیم کردن، گسستن: σχίζειν) و phrenos (فکر، اندیشه: φρήν) وضع شده بود، جایگزین اصطلاح جنون زودرس کند که پیشتر توسط امیل کرپلین به کار رفته بود.
او بر خلاف کرپلین معتقد بود که اسکیزوفرنی محصول یک اختلال جسمی نبوده و لزوماً غیرقابل درمان نیست.[9] به عکس، او معتقد بود که ویژگیهای اصلی اسکیزوفرنی محصول روند دوپاره سازی کارکردهای عاطفی و عقلی شخصیت است.[10] بلولر به ترخیص زودهنگام بیماران از بیمارستان جهت پیشگیری از نهادپذیری اهمیت می‌داد.[11]
اصطلاح اوتیسم اولین بار توسط بلولر برای توصیف وضعیت بیماران اسکیزوفرنیک به کار برده شد. البته زمینه اوتیستیک به عنوان یک صفت شخصیتی ممکن است در افراد خجول و درونگرا و منزوی مشاهده شود. شدیدترین فرم آن هم یکی از علائم اولیه اسکیزوفرنی است که به‌وسیله بلولر شرح داده شده‌است.
بلولر بر این باور بود فردی اسکیزوفرنی می‌گردد که تفکر اوتیستیک او غیرقابل کنترل گردد. او همچنین معتقد بود که تفکر اوتیستیک افراطی در اسکیزوفرنی تا حدودی نتیجه اختلال صوری است. هر چند هذیان‌های خیال‌پردازانه معدودی از بیماران اسکیزوفرنیک مزمن را می‌توان به عنوان نتیجه تفکر اوتیستیک توجیه کرد، اما این توضیح در تمام انواع اسکیزوفرنی صادق نیست.[12]

4A بلولر برای اسکیزوفرنی

بلولر بیماری اسکیزوفرنی را با وجود ۴ علامت زیر تعریف کرد: اختلالت تداعی (Association disturbance)، اوتیسم (Autism)، عاطفه سطحی (flat Affect) و دوسوگرایی (Ambivalence).

سایر فعالیتها

بلولر هم چنین به بررسی مفهوم حماقت اخلاقی[9] و ارتباط بین روان‌نژندی و الکلیسم پرداخت.[13] او نیز مانند فروید معتقد بود جنسیت تأثیر شدیدی بر اضطراب دارد[14] و هم چون فروید به بررسی ریشه‌های احساس گناه پرداخت و به مطالعه روندی که خود تغییر نامیده بود (برای مثال تغییر خلق از عشق به نفرت) دست زد.[15]

منابع

1. Eugen Bleuler. www.whonamedit.com. URL: http://www.whonamedit.com/doctor.cfm/1294.html. Accessed on: May 2, 2007.
2. Berrios G E (2011) Eugen Bleuler’s Place in the History of Psychiatry. Schizophrenia Bulletin 37(6): 1095-1098
3. Peter Gay, Freud: A Life for Our Time (1989) p. 198
4. Dalzell, Thomas G. (2011). Freud's Schreber Between Psychiatry and Psychoanalysis On Subjective Disposition to Psychosis. London: Karnac Books. p. 2-1. ISBN 978-1-85575-883-4.
5. Mayer, Andreas (2001). [http: www.cairn.info/article.php?ID_REVUE=RHSH&ID_NUMPUBLIE=RHSH_005&ID_ARTICLE=RHSH_005_0171 "Introspective hypnotism and Freud's self-analysis: procedures of self-observation in clinical practice"] Check |url= value (help). Revue d'Histoire des Sciences Humaines. 5 (2): 171–96. doi:10.3917/rhsh.005.0171.
6. Marinelli, L, Mayer, A . (2003). "Dreaming By the Book. Freud's 'The Interpretation of Dreams' and the History of the Psychoanalytic Movement". The Other Press: 159–76.
7. Quoted in Gay, p. 215
8. Gay, p. 456 and p. 486
9. Eugene Bleuler
10. R. Gregory, The Oxford Companion to the Mind (1987) p. 697
11. Richard Warner, Recovering from Schizophrenia (2004) p. 146
12. «تعریف واژه اوتیسم، کلینیک الکترونیکی تخصصی افسردگی و اضطراب روان‌یار». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۲.
13. Otto Fenichel, The Psychoanalytic Theory of Neurosis (1946) p. 379 and p. 599
14. Gay, p. 486
15. Sigmund Freud, On Psychopathology (PFL 10) p. 181 and p. 203

پیوند به بیرون

Paul Eugen Bleuler and the Birth of Schizophrenia (1908)